Ναι στην ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ και τον ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ1 ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΈΝΗ ομιλία Θοδωρή Σπηλιοπούλου στο Δημοτικό συμβουλιο Μαιος2018
Κος ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ:(από τα πρακτικά του Δ.Σ στη σχετική συζήτηση 8Μαιου2018)
Λοιπόν, τελικά μπράβο. Επιτέλους θα κουβεντιάσουμε και για ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με λίγη καθυστέρηση βέβαια, όπως έχω πει.
Θα κουβεντιάσουμε, λοιπόν, και ένα ψήφισμα, για να το δούμε έτσι νομοκανονικά, που λέμε, που καταθέτει εδώ η πλειοψηφία, η Δημοτική Αρχή, το οποίο έχει 210 σειρές και αναφέρονται στη λήψη απόφασης σχετικά με τον Κλεισθένη 1, που προωθεί η Κυβέρνηση στο οποίο, το έβαλα να το διαβάσουνε και φίλοι εδώ από την παράταξη, μήπως κάνω λάθος, δεν υπάρχει λέξη απλή αναλογική. Ούτε υπέρ, ούτε κατά. Αυτό δηλαδή είναι πρωτοτυπία, ας το πούμε έτσι, για τους συντάκτες.
Τελικά τι φοβόμαστε, την απλή αναλογική;
Όταν για τόσα χρόνια ήταν σημαία στα λάβαρα εκεί της αριστεράς, των κομμουνιστών και λοιπά, για την ισονομία, την ισοπολιτεία, έτσι γράφαμε στις προγραμματικές μας, γιατί είχαμε εμείς προγράμματα, άλλοι δεν είχαν προγράμματα και αντιγράφανε προγράμματα. Και λέω γιατί και η Λαϊκή Συσπείρωση είχε πρόγραμμα και οι Πολίτες σε Δράση, διαφάνεια, ανάπτυξη, δημοκρατία, ιστορικά, είχε πρόγραμμα.
Σε αυτά, λοιπόν, τα προγράμματα και τις προγραμματικές διακηρύξεις, εκτός από την κριτική στις κυβερνήσεις και τα τελευταία χρόνια οι προγραμματικές διακηρύξεις, που λέγανε για τα μονοπώλια και τη συμπαιγνία ΠΑΣΟΚ - ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, αναφερόταν και στο τι πρέπει να γίνει στη Τοπική Αυτοδιοίκηση και διαρρηγνύαμε τα ιμάτια μας όλοι, έτσι νομίζω, ότι είμαστε έτοιμοι την επόμενη μέρα στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με πραγματικά απλή αναλογική, να δούμε το τι θα γίνει.
Και εγώ, που περίμενα ότι θα ήταν ευκαιρία για πολιτική πίεση προς τη Κυβέρνηση για δημιουργία πλειοψηφίας 200 βουλευτών, ώστε να πάμε και στο πολιτικό σύστημα και να ψηφίσουμε απλή αναλογική, ώστε κάποιες παρενέργειες που κάποιοι εξαιτίας αυτού δεν ψήφισαν και να δώσουμε τη δυνατότητα στον κόσμο μία ψήφος να μετράει το ίδιο για κάθε βουλευτή ανεξαρτήτου κόμματος, ενώ αυτό περίμενα να γίνει από αυτούς, που λέμε στο δημοκρατικό τόξο, στην αριστερά, στο κομμουνιστικό κόμμα και τα λοιπά, ξαφνικά γίνεται μια ψευδεπίγραφη συζήτηση για το νομοσχέδιο Κλεισθένης, στο οποίο πριν να μπούμε στη συζήτηση, με διαφορετικό σκεπτικό ο καθένας, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αν μπορείτε να μην μιλάτε σας παρακαλώ λίγο συνάδελφοι, για να γραφτεί και στα πρακτικά αυτό που λέω.
Εκεί, λοιπόν, που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι γνωστό ότι ανησυχούσαν και με τη νέα τους μορφή στο να υπάρξει μια γρήγορη αριστερή παρένθεση και αφού δεν τους βγήκε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα έρχονται για άλλη μία φορά με ένα νομοσχέδιο που δίνεται η δυνατότητα να γίνει ουσιαστική συζήτηση με όλες τις μορφές και από άποψη χρόνου με τον τρόπο που έγινε, μπορεί να υπήρχαν προβλήματα, αν και νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι.
Εξάλλου, η ετοιμότητα που έδειξε εδώ η Δημοτική Αρχή ότι τη μία μέρα κατατέθηκε το νομοσχέδιο των 354 σελίδων και σε δυο μέρες, εργάσιμες μπήκε Δημοτικό Συμβούλιο. Εγώ δεν είπα ότι δεν πρόλαβα να το διαβάσω, γιατί βεβαίως δεν θα σταθώ στα επιμέρους ζητήματα των 354 σελίδων, αλλά θα σταθώ στα βασικά πολιτικά ζητήματα.
Τώρα, για επιμέρους ζητήματα, που έχουν σχέση με νομοτεχνικές βελτιώσεις και που είναι ζητήματα που εγώ προσωπικά έχω αναφερθεί και στις Οικονομικές Επιτροπές και στο Δημοτικό Συμβούλιο, βεβαίως θα έχουμε τη δυνατότητα και λέω το χρωστάω και στους Χαιδαριώτες για μια σειρά πράγματα να τους δώσουμε τη δυνατότητα να μας ακούσουνε τι λέμε. Και σε επιμέρους ζητήματα και σε ζητήματα που πιθανά μπήκαν για κριτική. Γιατί, ξέρετε, με την απλή αναλογική υπάρχουνε πολλά ζητήματα, που θέλεις δε θέλεις το αλλάζεις.
Εμείς βέβαια είμαστε έτοιμοι. Γιατί είμαστε έτοιμοι; Και νομίζω αυτό το καταλαβαίνετε οι παρόντες στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και όσοι παρακολουθούνε τη δράση μας. Δεν ψηφίσαμε ποτέ κρυβόμενοι πίσω από τη δυνατότητα που είχαμε να πούμε: η πλειοψηφία ας πάρει μόνη της τις αποφάσεις. Το γνωρίζετε αυτό εσείς και της πλειοψηφίας. Ψηφίζαμε πάντα με βάση τη λογική του προγράμματός μας κάνοντας προγραμματική αντιπολίτευση.
Έτσι, λοιπόν, από την αρχή είναι γνωστό ότι εμείς δεν κάναμε, ούτε σε μία ψηφοφορία δεν είπαμε: εντάξει, μωρέ, ας κάνουμε
αντιπολίτευση μικρο-κομματικού τύπου, ας ψηφίσει ο Σελέκος και οι δεκαεννιά Σύμβουλοι, αντί για εφτά που θα είχαν απλή αναλογική, ό,τι γουστάρουνε. Και εμείς να λέμε «Όχι, όχι, όχι». Αυτό δεν το κάναμε ούτε στην εποχή του Μαραβέλια. Είναι γνωστό. Και παλαιότερα, όταν ήμασταν στο Δημοτικό Συμβούλιο, ψηφίζαμε με βάση το πρόγραμμά μας. Δεν μπήκαμε, λοιπόν, σε μια λογική, πώς το λένε, μικρο-κομματικής, ας πούμε, τοποθέτησης. Και σε ζητήματα και δύσκολα, ας το πούμε, που αφορούσανε και πολιτικές αποφάσεις και λοιπά. Δεν κρυφτήκαμε ούτε πίσω απ’ το λευκό.
Στη χειρότερη περίπτωση βάλαμε και πολιτικούς αστερίσκους όταν χρειαζόντουσαν και ομόφωνες αποφάσεις για το Δημοτικό Συμβούλιο, και εννοώ το προσφυγικό, κορυφαίο ζήτημα εδώ για την πόλη μας, και που όλοι βοηθήσαμε στο να παρθούν οι σωστές αποφάσεις, παρότι είχαμε διαφορετική ανάγνωση και για τις αιτίες και για τα γεγονότα όπως ήταν και για το τι έπρεπε να γίνει.
Λοιπόν, αναφέρθηκα με αυτά τα παραδείγματα για να δείξω, λοιπόν, ότι σήμερα επιτέλους όλοι παίρνουν πολιτική θέση. Και αυτοί που λένε ότι το πρώτο που τους ενδιαφέρει είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση ή πρώτα το Χαϊδάρι.
Σήμερα, λοιπόν, χαίρομαι που επιτέλους γίνεται πολιτική συζήτηση χάρης σε αυτό το νομοσχέδιο που για άλλους πρέπει να αποσυρθεί, για εμάς πιστεύουμε ότι πρέπει να βελτιωθεί. Και γίνεται μια συζήτηση και βάζει ο καθένας το δάχτυλο στο …, που λέμε.
Έτσι, λοιπόν, τι βγαίνει το συμπέρασμα; Ότι κρυβόμενοι πίσω από την τοποθέτηση της ΚΕΔΕ, της πλειοψηφία δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, που αντί να παρακαλούσε δύο χρόνια και γινόταν σωστή κριτική, και εμείς λέγαμε εδώ πέρα σαν παράταξη ότι αργεί η Κυβέρνηση και εγώ είχα τοποθετηθεί, ήρθε λοιπόν ένα νομοσχέδιο και αντί να μας πει στην ουσία, έπρεπε να ήταν έτοιμοι στο επίπεδο της μηχανογράφησης.
Εξάλλου, αυτό το δείχνει ο Πρόεδρος, ο Πατούλης, ότι για όλα τα θέματα έχει μια φοβερή οργάνωση, Γραφείο Τύπου και τα λοιπά, σε όλα τα πράγματα επί παντός επιστητού παίρνει θέση. Και για θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και για άλλα.
Και έτσι, λοιπόν, αντί να γίνει μια τέτοια συζήτηση ή να πει «Ξέρετε, εμείς αυτό το νομοσχέδιο δεν μας αρέσει 354 σελίδες και έχουμε ένα άλλο νομοσχέδιο με 354 σελίδες που λέει τη δική μας αντίληψη». Έτσι, λοιπόν, δεν έγινε τέτοια συζήτηση. Και πίσω απ’ αυτό το πράγμα το πρόβλημα για εμένα δεν είναι ότι έκαναν αυτό το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και η ΚΕΔΕ, κρύβονται και αριστερά κόμματα, αντί να τοποθετηθούν στην ουσία. Και όχι με τις τοποθετήσεις του Δημάρχου, λέω για τις τοποθετήσεις των κομμάτων, ένθεν και ένθεν, για ανθρώπους που βρίσκονται στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς. Για να μιλήσουμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Για να πάμε τώρα λίγο στην ουσία. Ποια είναι η πραγματικότητα, λοιπόν, μ’ αυτό το νομοσχέδιο; Πρώτα, λοιπόν, να πούμε για την απλή αναλογική. Τη θέλει ο κόσμος; Αλλάζει; Τη θέλουμε εμείς ή οι άνθρωποι της αριστεράς, οι δημοκράτες, αυτοί που ενδιαφερόμαστε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αυτοί που έχουν θητεύσει εδώ στα θρανία και λοιπά; Βοηθάει η απλή αναλογική στην ενεργοποίηση του πολίτη; Τον βοηθάει να μην πάει σπίτι του, να μην πει είτε αποχή, είτε λευκή ψήφος; Τον βοηθάει το ότι η απλή αναλογική διαπερνάει το σύνολο του νομοσχεδίου και με ρυθμίσεις και για κοινότητες και με τοπικά δημοψηφίσματα και με δημοψηφίσματα ενίσχυση της τοπικής δημοκρατίας; Τον βοηθάει.
Εξάλλου, σε τελευταία ανάλυση πεδίον δόξης λαμπρόν να εφαρμοστεί επιτέλους για να δούμε πώς λειτουργεί ο κόσμος σε αυτές τις συνθήκες; Γιατί τόσα χρόνια αυτό λέγαμε, ότι δεν δίνεται η δυνατότητα στον κόσμο να ενεργοποιηθεί, να παίξει ρόλο. Και ψηφίζαμε και λέγαμε πολιτικά ότι έχουμε ανάγκη συμμετοχικών προϋπολογισμών στο οποίο ένα τμήμα, μια κοινότητα ενός Δήμου, να ξέρει σε πρώτη φάση και για λόγους παιδαγωγικούς ότι εφέτος έχει 50.000, του χρόνου έχει 100 και στο βάθος μιας πενταετίας σ’ αυτή τη γειτονιά, σ’ αυτή εδώ την κοινότητα για ορισμένα πράγματα πρέπει να συναποφασίσουμε. Και εγκαλούσαμε γιατί καταργήθηκαν και οι δομές και τα Συνοικιακά Συμβούλια.
Και βεβαίως εμείς συμβάλλαμε σ’ αυτό που έκανε εδώ ο Δήμος με άλλη μορφή, χωρίς να παίρνει αποφάσεις, σ’ αυτό που λέγαμε Λαϊκές Συνελεύσεις. Και δεν νομίζω ότι ήταν άχρηστες, όπως λένε μερικοί εδώ παρόντες, άλλοι συνδυασμοί. Γιατί εμείς ήμασταν παρόντες, όχι μόνο με τον επικεφαλής, και με τους ανθρώπους μας στις γειτονιές. Και συμβάλλαμε στο να γίνει γόνιμη συζήτηση και να αναδειχθούν τα προβλήματα της γειτονιάς. Είναι άλλο ζήτημα αν μετά απ’ αυτό η Δημοτική Αρχή ανταποκρινόμενη σ’ αυτά που ζήτησαν οι κάτοικοι μπόρεσε να υλοποιήσει, θέλησε να υλοποιήσει, σχεδίαζε να υλοποιήσει για την επόμενη μέρα. Αυτό είναι άλλο ζήτημα κριτικής άλλης ώρας. Αλλά εδώ λειτούργησε. Στο Αιγάλεω εφαρμόστηκε τοπική δημοκρατία με ένα πιο προχωρημένο τρόπο, με ψηφοφορίες και λοιπά. Με δυσκολίες. Λοιπόν, αυτό είναι η κοινωνία μαθαίνει στη δημοκρατία. Αλλιώς τη μαθαίνουμε στην απαξίωση, στο να, στο γιούρια τα ταμπούρια ή στο “ουυ” ή σε οτιδήποτε άλλο και τα λοιπά. Και εμείς έχουμε υποχρέωση, λοιπόν, σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Μ’ αυτή την έννοια, λοιπόν, νομίζω ότι είναι ψευδεπίγραφη αυτή η συζήτηση και κάποιοι κρύβονται γι’ αυτό το θέμα. Γιατί μέσα από την απλή αναλογική ο κόσμος θα μάθει και θα σκεφτεί διαφορετικά. Έτσι γίνεται η προώθηση των προοδευτικών αντιλήψεων, καλώντας τους ανθρώπους που είναι ενεργοί, που σήμερα έχουν γυρίσει την πλάτη τους γιατί δεν θέλουν να μπαίνουν στους μηχανισμούς, δεν τους καλύπτει ο σημερινός τρόπος που συγκροτούνται, ανεξαρτήτως προθέσεως και προγραμματικών διακηρύξεων, ο τρόπος που συγκροτούνται οι συνδυασμοί. Νομίζω ότι σ’ αυτό το πράγμα, νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε θετικά.
Πάμε λίγο τώρα για την ουσία του νομοσχεδίου. Στο νομοσχέδιο, λοιπόν, έχει μια σειρά σημαντικές αλλαγές, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας των συμβουλίων, τη συγκρότηση για όσους έχουν θητεύσει αλλά και γνωρίζουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, η Οικονομική Επιτροπή και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Που πρέπει να πω εδώ και στις άλλες επιτροπές, θεωρώ θετικό ότι η Δημοτική Αρχή εδώ πέρα συνέβαλε στο να προσεγγίσουμε τη λογική της απλής αναλογικής με το να υπάρχουν στα πλαίσια της νομοκανονικότητας και οι περισσότεροι Σύμβουλοι και από τη μειοψηφία και λοιπά.
Και είναι γεγονός ότι μια σειρά αποφάσεις και στην Κοινωφελή Επιχείρηση κατ’ οικονομίαν και με αυτό το πνεύμα λειτουργούντες όλοι στην καθημερινότητα έχουμε συμβάλει στο να παίρνονται αποφάσεις και ομόφωνες σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, πέρα από τις επιμέρους παρατηρήσεις που κάνει ο καθένας μας και λοιπά. Γι’ αυτό λέω ότι πολλές φορές άλλα πράττουμε, εδώ είναι στην κυριολεξία, και απευθύνομαι και στους υπόλοιπους φίλους της αντιπολίτευσης, και άλλα κάνουμε.
Βεβαίως, εντάξει είναι γνωστό ότι και η Δημοτική Αρχή εδώ πέρα, αξιοποιώντας τη δυνατότητα της πλειοψηφίας έτσι κι αλλιώς, δεν έκανε καμία παραχώρηση στην διάρκεια αυτών των ετών, τα ήθελε όλα μονά ζυγά δικά της, με τον τρόπο που ήθελε και στα ψηφίσματα και σε μια σειρά πράγματα. Ελάχιστες φόρες, ακόμα και στα ψηφίσματα, έφερε ψηφίσματα που να χωράει την πλειοψηφία ή το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά σε γενικές γραμμές υπερίσχυε πάντα μια στενότητα κομματικής και ιδεολογικής, ας πούμε, αντίληψης.
Προχωρώντας λίγο παρακάτω, θέλω να πω το εξής: ότι το νομοσχέδιο αυτό δίνει τη δυνατότητα βελτίωσης του δημοκρατικού ελέγχου, αναβάθμιση των Συλλογικών Οργάνων με τοπικά δημοψηφίσματα, με περισσότερες δυνατότητες στο δημοτικό και περιφερειακό διαμεσολαβητή και στη λειτουργική βελτίωση μιας σειράς πραγμάτων καθημερινότητας όπως σε σχέση με το προϋπολογισμό, την τμηματική ψήφισή του ανά κωδικό δαπάνης του έργου, τις προγραμματικές συμβάσεις, το Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοτικών Ακινήτων, την εκμίσθωση ακινήτων.
Σημαντικό, κατά την γνώμη μου είναι, ιδιαίτερα στην Περιφέρεια αλλά και σε μας, η δυνατότητα συνδέσμων των Τεχνικών Υπηρεσιών που έρχονται να απαντήσουν βεβαίως και στην έλλειψη πόρων αλλά και στην ανάγκη σήμερα με ένα διαφορετικό καταμερισμό να δούμε πράγματα, που έτσι κι αλλιώς το κάνουμε. Εδώ έχουμε και μια πολυτέλεια, παρότι δεν έχει πόρους, στα πλαίσια του ΑΣΔΑ για μια σειρά πράγματα, είτε να τα παραπέμπουμε να τα επεξεργάζεται ο ΑΣΔΑ, είτε στην Περιφέρεια να απευθυνόμαστε για μια σειρά πράγματα λόγω αδυναμίας και έλλειψης προσωπικού.
Όσον αφορά τον αναπτυξιακό ρόλο των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κατά τη γνώμη μου, επιλύεται ένα σοβαρό ζήτημα το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Εντάξει, γνωρίζουμε ότι υπήρχε διασπάθιση του χρήματος με τον τρόπο που ήταν οργανωμένες η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι Οργανισμοί το προηγούμενο χρονικό διάστημα με το πλειοψηφικό σύστημα.
Η απλή αναλογική είναι εγγύηση ότι οι οργανισμοί που θα δημιουργηθούν και θα διαπνέονται με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου της απλής αναλογικής, κανένας δεν πρόκειται να βάζει την υπογραφή του και το νερό να τρέχει, όχι στο αυλάκι, αλλά να χάνεται, παραδείγματος χάριν, σε ένα κολυμβητήριο. Λέω, παραδείγματος χάριν. Ή το να παραμένουνε ζητήματα που έχουν να κάνουν σχέση με την ενεργειακή αναβάθμιση ενός Δήμου και να παραμένει η κατάσταση ως έχει για την επόμενη ημέρα. Ή, ξέρω γω, σε ζητήματα που εδώ σωστά ενεργήσαμε και έχει να κάνει σχέση με το διαχειριστικό έλεγχο μιας σειράς πραγμάτων. Τα πράγματα σφίγγουν με αυτόν τον τρόπο γιατί ο καθένας, του καθενός η ψήφος είναι, δεν είναι στα πλαίσια μιας πλειοψηφίας από πριν προσχηματισμένης αλλά είναι με βάση το αντικείμενο στο οποίο θα λειτουργήσει.
Επίσης, θέλω να πω το εξής: ότι στα θετικά αυτής της ιστορίας, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι δίνεται η δυνατότητα ορισμένα άρθρα που έχουν να κάνουν σχέση με το κράτος και την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, να μπορέσει να ρυθμιστεί και όσον αφορά και τους κρατικούς πόρους.
Κατά τη γνώμη μου όμως, υπάρχει ένα ζήτημα όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ότι αντιμετωπίζεται σαν μια φορολογική διαδικασία, σαν μια φορολογική υπηρεσία του κράτους και όχι στα πλαίσια της αυτονομίας. Νομίζω ότι χρειάζεται επαναδιατύπωση για μια σειρά άρθρα που είναι βαρύνουσας σημασίας όσον αφορά το τι είναι Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να λειτουργήσει. Υπάρχουν ζητήματα δηλαδή σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Όπως υπάρχουν και ζητήματα και με την Αποκεντρωμένη, παρότι ο τρόπος, αλλιώς σχολιάστηκε, δεν έχει σημασία, η μεταφορά αρμοδιοτήτων στους λεγόμενους επόπτες που υπήρχαν και στον προηγούμενο νόμο του Καλλικράτη και δεν λειτουργήσαν, σημαίνει ότι μια σειρά πράγματα, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθεί πλήρως η Αποκεντρωμένη και να μεταφερθούν σε άλλης μορφής όργανα. Βεβαίως κάποιος πρέπει να έχει τον έλεγχο. Μην κοροϊδευόμαστε τώρα. Και νομίζω ότι απ’ το όλα να είναι στο πάρεδρο ή στο αντίστοιχο τμήμα του Τμήματος της Επικρατείας, του Συμβουλίου Επικρατείας που το έχουμε ζήσει, νομίζω ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα στελέχη της στα πλαίσια των Υπουργείων, μπορεί να υπάρξει μηχανισμός εσωτερικού ελέγχου όσον αφορά τη διαχείριση του χρήματος.
Τώρα, όσον αφορά τα χρήματα. Το νομοσχέδιο αυτό δεν επιλύει ζήτημα χρηματοδότησης για τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ανοίξει μία συζήτηση. Εντάξει, είναι, το άκουσα αυτό το επιχείρηση, copy-paste είναι, όσον αφορά το τι ήταν οι προϋπολογισμοί το 2010 και το τι είναι τώρα. Και εγώ είπα, λοιπόν, ότι πρέπει να κουβεντιάζουμε επί της ουσίας. Οι προϋπολογισμοί μπορεί να ήταν ο ουρανός με τ’ άστρα και … η απόφαση που είπε εδώ την άλλη φορά ο Μοσιονάς, να είχαμε και διαστημικό σταθμό στα χαρτιά, αλλά στην πράξη ο προϋπολογισμός που υλοποιούταν όλα τα προηγούμενα χρόνια, γιατί είναι άλλη λογική, σήμερα είναι ισοσκελισμένοι οι προϋπολογισμοί, ο καθένας έβαζε, εδώ είχαμε και 45 εκατομμύρια και 60 εκατομμύρια και ό,τι ήθελε ο καθένας και γινόταν και στα νοσοκομεία και τα λοιπά.
Ήμασταν, λοιπόν, εγώ δεν λέω ότι λύθηκαν τα προβλήματα, ήμασταν σε ένα επίπεδο χαμηλότερο απ’ αυτό που είμαστε τώρα. Αλλά το κυριότερο για εμένα είναι ότι στα πλαίσια μιας … αντίληψης που αφορά την Υγεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν αρχίσει χρήματα να έρχονται και μέσω των ΕΣΠΑ και από άλλους πόρους. Και σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι ζήτημα το οποίο θέλει παραπέρα επεξεργασία. Γιατί, εντάξει, η λογική αυτή που λέει ότι σήμερα είναι άσπρο, αύριο δεν θα είναι τίποτα, είναι μια λογική, ας πούμε, που σήμερα, να το πούμε και αλλιώς, η πραγματικότητα λέει ότι κάθε ευρώ, για να χρησιμοποιήσω μια φράση που αρέσκεται να τη χρησιμοποιεί και ο Δήμαρχος, απ’ όπου και αν προέρχεται είμαστε υποχρεωμένοι να τη χρησιμοποιήσουμε.
Έτσι, λοιπόν, και το κεντρικό κράτος πόρους που μπορούν να προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια καινοτομιών ή άλλων ενισχύσεων που προβλέπονται για τις χώρες που είναι κάτω απ’ το μέσο όρο ή που είναι κάτω από τη μνημονιακή εποπτεία, όπως είναι η χώρα μας, νομίζω ότι δεν πρέπει να μπαίνει ταλάντευση όσον αφορά τη χρησιμοποίηση και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Θα τελειώσω με το εξής: εγώ νομίζω ότι έχουμε υποχρέωση αυτή τη συζήτηση σαν Δημοτικό Συμβούλιο που κάναμε σήμερα να μην την κλείσουμε. Και νομίζω ότι εκ των πραγμάτων, γιατί θα γίνει και κοινή συνεδρίαση ξανά και της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας, την Πέμπτη γίνεται η Πρωτοβάθμια νομίζω και την Παρασκευή ξανά από κοινού Πρωτοβάθμια-Δευτεροβάθμια. Είναι μια συζήτηση που έχει ανοίξει στην κοινωνία και είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι, η κοινωνία θα κουβεντιάσει με τον τρόπο που θα έχει πληροφόρηση και για αδυναμίες που υπάρχουνε, γιατί υπάρχουνε τέτοιες αδυναμίες, και όσον αφορά το χρονικό διάστημα και όσον αφορά την ουσία και όσον αφορά τον τρόπο και τι προβλήματα λύνει ο «Κλεισθένης 1».
Είναι σαφές ότι στη σημερινή εποχή κάτω από μνημονιακή εποπτεία ο «Κλεισθένης 1» λύνει προβλήματα που μπορεί να λύσει και όχι αυτά που θα θέλαμε. Γι’ αυτό εγώ νομίζω ότι αξιοποιώντας τη Χαϊδαριώτικη κοινωνία είμαστε υποχρεωμένοι και εκ των πραγμάτων θα γίνει να ανοίξουμε το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση εμείς, λοιπόν, όλο το επόμενο χρονικό διάστημα θα αρθρογραφήσουμε με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται σήμερα και για επί μέρους ζητήματα βελτίωσης που δεν τα θεωρούμε νομοτεχνικά αλλά τα θεωρούμε ουσιαστικά, ώστε ο «Κλεισθένης 1» να είναι πραγματικά μία τομή, αντικαθιστώντας τον Καλλικράτη, που να λύσει ζητήματα και ουσίας δημοκρατίας αλλά και ζητήματα γραφειοκρατίας στα οποία όλη η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει αναφερθεί και στο παρελθόν και που, αν θέλετε, είδα την αγωνία αυτή που υπήρχε, επειδή παρακολούθησα το Αναπτυξιακό Συνέδριο που έγινε στη Δυτική Αττική με αφορμή το χαμό εκεί που έγινε. Τι ζητάγανε πάρα πολλοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες; Να καταργηθούν οι διαδικασίες.
Εγώ, λοιπόν, λέω το εξής, πράγμα το οποίο δεν γίνεται και μετά εμπίπτει σε άλλες κατηγορίες. Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι ευκαιρία με την εμπειρία που έχουν, ανεξαρτήτως πολιτικής αντίληψης, το σύνολο των Δημάρχων και των ανθρώπων που εμπλέκονται και έχουν εμπειρίες ιδιαίτερα στις Οικονομικές Επιτροπές, να συμβάλλουν να δούμε πώς με σύννομο τρόπο στα πλαίσια του συντάγματος δεν θα κάνει ένα έργο απ’ την ώρα που προκηρύσσεται, γιατί αυτή είναι η κανονικότητα στο, δεν θα κάνει δεκαοχτώ μήνες. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, τώρα επειδή το θέμα πήγε στα πολιτική ζητήματα δεν ασχολείται κανένας.
Και πιθανά να ψηφιστεί ο «Κλεισθένης 1» υπέρ-κατά-λευκό με το γνωστό τρόπο που γίνονται πάντα και κάποια πράγματα γίνονται αποφάσεις. Και αυτό το ζήτημα που, κατά τη γνώμη μου, είναι βασικό για τον τρόπο λειτουργίας, δηλαδή κάθε καινούργια Δημοτική Αρχή, είτε με το πλειοψηφικό σύστημα, είτε με την απλή αναλογική, περνάει δεκαοχτώ μήνες περιμένοντας στην καλύτερη περίπτωση να μην υπάρξουνε ενστάσεις εννοείται και να μην μπλοκαριστεί ένα έργο, περνάει δεκαοχτώ μήνες από τη θητεία την επόμενη αναμένοντας τη «θεά Τύχη» ώστε να μην εμποδιστούν τα έργα.
Λοιπόν και αν κάτι πάει στραβά, αυτό μπορεί να περάσει και μια τριετία-τετραετία και να φτάνεις, ας πούμε, επειδή θα είναι και τετραετία, σε μια κατάσταση που στο τέλος της χρονιάς να υλοποιούνται κάποια πράγματα, που αντικειμενικά νομίζω ότι αυτό μας δυσκολεύει. Αυτό είναι ένα θέμα που το έχω θέσει και άλλες φορές, θα το θέσω και στη δημόσια συζήτηση γιατί νομίζω ότι μπορούν να υπάρξουν λύσεις. Αυτά. Ευχαριστώ πολύ.
Λοιπόν, τελικά μπράβο. Επιτέλους θα κουβεντιάσουμε και για ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με λίγη καθυστέρηση βέβαια, όπως έχω πει.
Θα κουβεντιάσουμε, λοιπόν, και ένα ψήφισμα, για να το δούμε έτσι νομοκανονικά, που λέμε, που καταθέτει εδώ η πλειοψηφία, η Δημοτική Αρχή, το οποίο έχει 210 σειρές και αναφέρονται στη λήψη απόφασης σχετικά με τον Κλεισθένη 1, που προωθεί η Κυβέρνηση στο οποίο, το έβαλα να το διαβάσουνε και φίλοι εδώ από την παράταξη, μήπως κάνω λάθος, δεν υπάρχει λέξη απλή αναλογική. Ούτε υπέρ, ούτε κατά. Αυτό δηλαδή είναι πρωτοτυπία, ας το πούμε έτσι, για τους συντάκτες.
Τελικά τι φοβόμαστε, την απλή αναλογική;
Όταν για τόσα χρόνια ήταν σημαία στα λάβαρα εκεί της αριστεράς, των κομμουνιστών και λοιπά, για την ισονομία, την ισοπολιτεία, έτσι γράφαμε στις προγραμματικές μας, γιατί είχαμε εμείς προγράμματα, άλλοι δεν είχαν προγράμματα και αντιγράφανε προγράμματα. Και λέω γιατί και η Λαϊκή Συσπείρωση είχε πρόγραμμα και οι Πολίτες σε Δράση, διαφάνεια, ανάπτυξη, δημοκρατία, ιστορικά, είχε πρόγραμμα.
Σε αυτά, λοιπόν, τα προγράμματα και τις προγραμματικές διακηρύξεις, εκτός από την κριτική στις κυβερνήσεις και τα τελευταία χρόνια οι προγραμματικές διακηρύξεις, που λέγανε για τα μονοπώλια και τη συμπαιγνία ΠΑΣΟΚ - ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, αναφερόταν και στο τι πρέπει να γίνει στη Τοπική Αυτοδιοίκηση και διαρρηγνύαμε τα ιμάτια μας όλοι, έτσι νομίζω, ότι είμαστε έτοιμοι την επόμενη μέρα στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με πραγματικά απλή αναλογική, να δούμε το τι θα γίνει.
Και εγώ, που περίμενα ότι θα ήταν ευκαιρία για πολιτική πίεση προς τη Κυβέρνηση για δημιουργία πλειοψηφίας 200 βουλευτών, ώστε να πάμε και στο πολιτικό σύστημα και να ψηφίσουμε απλή αναλογική, ώστε κάποιες παρενέργειες που κάποιοι εξαιτίας αυτού δεν ψήφισαν και να δώσουμε τη δυνατότητα στον κόσμο μία ψήφος να μετράει το ίδιο για κάθε βουλευτή ανεξαρτήτου κόμματος, ενώ αυτό περίμενα να γίνει από αυτούς, που λέμε στο δημοκρατικό τόξο, στην αριστερά, στο κομμουνιστικό κόμμα και τα λοιπά, ξαφνικά γίνεται μια ψευδεπίγραφη συζήτηση για το νομοσχέδιο Κλεισθένης, στο οποίο πριν να μπούμε στη συζήτηση, με διαφορετικό σκεπτικό ο καθένας, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αν μπορείτε να μην μιλάτε σας παρακαλώ λίγο συνάδελφοι, για να γραφτεί και στα πρακτικά αυτό που λέω.
Εκεί, λοιπόν, που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι γνωστό ότι ανησυχούσαν και με τη νέα τους μορφή στο να υπάρξει μια γρήγορη αριστερή παρένθεση και αφού δεν τους βγήκε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα έρχονται για άλλη μία φορά με ένα νομοσχέδιο που δίνεται η δυνατότητα να γίνει ουσιαστική συζήτηση με όλες τις μορφές και από άποψη χρόνου με τον τρόπο που έγινε, μπορεί να υπήρχαν προβλήματα, αν και νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι.
Εξάλλου, η ετοιμότητα που έδειξε εδώ η Δημοτική Αρχή ότι τη μία μέρα κατατέθηκε το νομοσχέδιο των 354 σελίδων και σε δυο μέρες, εργάσιμες μπήκε Δημοτικό Συμβούλιο. Εγώ δεν είπα ότι δεν πρόλαβα να το διαβάσω, γιατί βεβαίως δεν θα σταθώ στα επιμέρους ζητήματα των 354 σελίδων, αλλά θα σταθώ στα βασικά πολιτικά ζητήματα.
Τώρα, για επιμέρους ζητήματα, που έχουν σχέση με νομοτεχνικές βελτιώσεις και που είναι ζητήματα που εγώ προσωπικά έχω αναφερθεί και στις Οικονομικές Επιτροπές και στο Δημοτικό Συμβούλιο, βεβαίως θα έχουμε τη δυνατότητα και λέω το χρωστάω και στους Χαιδαριώτες για μια σειρά πράγματα να τους δώσουμε τη δυνατότητα να μας ακούσουνε τι λέμε. Και σε επιμέρους ζητήματα και σε ζητήματα που πιθανά μπήκαν για κριτική. Γιατί, ξέρετε, με την απλή αναλογική υπάρχουνε πολλά ζητήματα, που θέλεις δε θέλεις το αλλάζεις.
Εμείς βέβαια είμαστε έτοιμοι. Γιατί είμαστε έτοιμοι; Και νομίζω αυτό το καταλαβαίνετε οι παρόντες στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και όσοι παρακολουθούνε τη δράση μας. Δεν ψηφίσαμε ποτέ κρυβόμενοι πίσω από τη δυνατότητα που είχαμε να πούμε: η πλειοψηφία ας πάρει μόνη της τις αποφάσεις. Το γνωρίζετε αυτό εσείς και της πλειοψηφίας. Ψηφίζαμε πάντα με βάση τη λογική του προγράμματός μας κάνοντας προγραμματική αντιπολίτευση.
Έτσι, λοιπόν, από την αρχή είναι γνωστό ότι εμείς δεν κάναμε, ούτε σε μία ψηφοφορία δεν είπαμε: εντάξει, μωρέ, ας κάνουμε
αντιπολίτευση μικρο-κομματικού τύπου, ας ψηφίσει ο Σελέκος και οι δεκαεννιά Σύμβουλοι, αντί για εφτά που θα είχαν απλή αναλογική, ό,τι γουστάρουνε. Και εμείς να λέμε «Όχι, όχι, όχι». Αυτό δεν το κάναμε ούτε στην εποχή του Μαραβέλια. Είναι γνωστό. Και παλαιότερα, όταν ήμασταν στο Δημοτικό Συμβούλιο, ψηφίζαμε με βάση το πρόγραμμά μας. Δεν μπήκαμε, λοιπόν, σε μια λογική, πώς το λένε, μικρο-κομματικής, ας πούμε, τοποθέτησης. Και σε ζητήματα και δύσκολα, ας το πούμε, που αφορούσανε και πολιτικές αποφάσεις και λοιπά. Δεν κρυφτήκαμε ούτε πίσω απ’ το λευκό.
Στη χειρότερη περίπτωση βάλαμε και πολιτικούς αστερίσκους όταν χρειαζόντουσαν και ομόφωνες αποφάσεις για το Δημοτικό Συμβούλιο, και εννοώ το προσφυγικό, κορυφαίο ζήτημα εδώ για την πόλη μας, και που όλοι βοηθήσαμε στο να παρθούν οι σωστές αποφάσεις, παρότι είχαμε διαφορετική ανάγνωση και για τις αιτίες και για τα γεγονότα όπως ήταν και για το τι έπρεπε να γίνει.
Λοιπόν, αναφέρθηκα με αυτά τα παραδείγματα για να δείξω, λοιπόν, ότι σήμερα επιτέλους όλοι παίρνουν πολιτική θέση. Και αυτοί που λένε ότι το πρώτο που τους ενδιαφέρει είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση ή πρώτα το Χαϊδάρι.
Σήμερα, λοιπόν, χαίρομαι που επιτέλους γίνεται πολιτική συζήτηση χάρης σε αυτό το νομοσχέδιο που για άλλους πρέπει να αποσυρθεί, για εμάς πιστεύουμε ότι πρέπει να βελτιωθεί. Και γίνεται μια συζήτηση και βάζει ο καθένας το δάχτυλο στο …, που λέμε.
Έτσι, λοιπόν, τι βγαίνει το συμπέρασμα; Ότι κρυβόμενοι πίσω από την τοποθέτηση της ΚΕΔΕ, της πλειοψηφία δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, που αντί να παρακαλούσε δύο χρόνια και γινόταν σωστή κριτική, και εμείς λέγαμε εδώ πέρα σαν παράταξη ότι αργεί η Κυβέρνηση και εγώ είχα τοποθετηθεί, ήρθε λοιπόν ένα νομοσχέδιο και αντί να μας πει στην ουσία, έπρεπε να ήταν έτοιμοι στο επίπεδο της μηχανογράφησης.
Εξάλλου, αυτό το δείχνει ο Πρόεδρος, ο Πατούλης, ότι για όλα τα θέματα έχει μια φοβερή οργάνωση, Γραφείο Τύπου και τα λοιπά, σε όλα τα πράγματα επί παντός επιστητού παίρνει θέση. Και για θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και για άλλα.
Και έτσι, λοιπόν, αντί να γίνει μια τέτοια συζήτηση ή να πει «Ξέρετε, εμείς αυτό το νομοσχέδιο δεν μας αρέσει 354 σελίδες και έχουμε ένα άλλο νομοσχέδιο με 354 σελίδες που λέει τη δική μας αντίληψη». Έτσι, λοιπόν, δεν έγινε τέτοια συζήτηση. Και πίσω απ’ αυτό το πράγμα το πρόβλημα για εμένα δεν είναι ότι έκαναν αυτό το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και η ΚΕΔΕ, κρύβονται και αριστερά κόμματα, αντί να τοποθετηθούν στην ουσία. Και όχι με τις τοποθετήσεις του Δημάρχου, λέω για τις τοποθετήσεις των κομμάτων, ένθεν και ένθεν, για ανθρώπους που βρίσκονται στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς. Για να μιλήσουμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Για να πάμε τώρα λίγο στην ουσία. Ποια είναι η πραγματικότητα, λοιπόν, μ’ αυτό το νομοσχέδιο; Πρώτα, λοιπόν, να πούμε για την απλή αναλογική. Τη θέλει ο κόσμος; Αλλάζει; Τη θέλουμε εμείς ή οι άνθρωποι της αριστεράς, οι δημοκράτες, αυτοί που ενδιαφερόμαστε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αυτοί που έχουν θητεύσει εδώ στα θρανία και λοιπά; Βοηθάει η απλή αναλογική στην ενεργοποίηση του πολίτη; Τον βοηθάει να μην πάει σπίτι του, να μην πει είτε αποχή, είτε λευκή ψήφος; Τον βοηθάει το ότι η απλή αναλογική διαπερνάει το σύνολο του νομοσχεδίου και με ρυθμίσεις και για κοινότητες και με τοπικά δημοψηφίσματα και με δημοψηφίσματα ενίσχυση της τοπικής δημοκρατίας; Τον βοηθάει.
Εξάλλου, σε τελευταία ανάλυση πεδίον δόξης λαμπρόν να εφαρμοστεί επιτέλους για να δούμε πώς λειτουργεί ο κόσμος σε αυτές τις συνθήκες; Γιατί τόσα χρόνια αυτό λέγαμε, ότι δεν δίνεται η δυνατότητα στον κόσμο να ενεργοποιηθεί, να παίξει ρόλο. Και ψηφίζαμε και λέγαμε πολιτικά ότι έχουμε ανάγκη συμμετοχικών προϋπολογισμών στο οποίο ένα τμήμα, μια κοινότητα ενός Δήμου, να ξέρει σε πρώτη φάση και για λόγους παιδαγωγικούς ότι εφέτος έχει 50.000, του χρόνου έχει 100 και στο βάθος μιας πενταετίας σ’ αυτή τη γειτονιά, σ’ αυτή εδώ την κοινότητα για ορισμένα πράγματα πρέπει να συναποφασίσουμε. Και εγκαλούσαμε γιατί καταργήθηκαν και οι δομές και τα Συνοικιακά Συμβούλια.
Και βεβαίως εμείς συμβάλλαμε σ’ αυτό που έκανε εδώ ο Δήμος με άλλη μορφή, χωρίς να παίρνει αποφάσεις, σ’ αυτό που λέγαμε Λαϊκές Συνελεύσεις. Και δεν νομίζω ότι ήταν άχρηστες, όπως λένε μερικοί εδώ παρόντες, άλλοι συνδυασμοί. Γιατί εμείς ήμασταν παρόντες, όχι μόνο με τον επικεφαλής, και με τους ανθρώπους μας στις γειτονιές. Και συμβάλλαμε στο να γίνει γόνιμη συζήτηση και να αναδειχθούν τα προβλήματα της γειτονιάς. Είναι άλλο ζήτημα αν μετά απ’ αυτό η Δημοτική Αρχή ανταποκρινόμενη σ’ αυτά που ζήτησαν οι κάτοικοι μπόρεσε να υλοποιήσει, θέλησε να υλοποιήσει, σχεδίαζε να υλοποιήσει για την επόμενη μέρα. Αυτό είναι άλλο ζήτημα κριτικής άλλης ώρας. Αλλά εδώ λειτούργησε. Στο Αιγάλεω εφαρμόστηκε τοπική δημοκρατία με ένα πιο προχωρημένο τρόπο, με ψηφοφορίες και λοιπά. Με δυσκολίες. Λοιπόν, αυτό είναι η κοινωνία μαθαίνει στη δημοκρατία. Αλλιώς τη μαθαίνουμε στην απαξίωση, στο να, στο γιούρια τα ταμπούρια ή στο “ουυ” ή σε οτιδήποτε άλλο και τα λοιπά. Και εμείς έχουμε υποχρέωση, λοιπόν, σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Μ’ αυτή την έννοια, λοιπόν, νομίζω ότι είναι ψευδεπίγραφη αυτή η συζήτηση και κάποιοι κρύβονται γι’ αυτό το θέμα. Γιατί μέσα από την απλή αναλογική ο κόσμος θα μάθει και θα σκεφτεί διαφορετικά. Έτσι γίνεται η προώθηση των προοδευτικών αντιλήψεων, καλώντας τους ανθρώπους που είναι ενεργοί, που σήμερα έχουν γυρίσει την πλάτη τους γιατί δεν θέλουν να μπαίνουν στους μηχανισμούς, δεν τους καλύπτει ο σημερινός τρόπος που συγκροτούνται, ανεξαρτήτως προθέσεως και προγραμματικών διακηρύξεων, ο τρόπος που συγκροτούνται οι συνδυασμοί. Νομίζω ότι σ’ αυτό το πράγμα, νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε θετικά.
Πάμε λίγο τώρα για την ουσία του νομοσχεδίου. Στο νομοσχέδιο, λοιπόν, έχει μια σειρά σημαντικές αλλαγές, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας των συμβουλίων, τη συγκρότηση για όσους έχουν θητεύσει αλλά και γνωρίζουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, η Οικονομική Επιτροπή και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Που πρέπει να πω εδώ και στις άλλες επιτροπές, θεωρώ θετικό ότι η Δημοτική Αρχή εδώ πέρα συνέβαλε στο να προσεγγίσουμε τη λογική της απλής αναλογικής με το να υπάρχουν στα πλαίσια της νομοκανονικότητας και οι περισσότεροι Σύμβουλοι και από τη μειοψηφία και λοιπά.
Και είναι γεγονός ότι μια σειρά αποφάσεις και στην Κοινωφελή Επιχείρηση κατ’ οικονομίαν και με αυτό το πνεύμα λειτουργούντες όλοι στην καθημερινότητα έχουμε συμβάλει στο να παίρνονται αποφάσεις και ομόφωνες σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, πέρα από τις επιμέρους παρατηρήσεις που κάνει ο καθένας μας και λοιπά. Γι’ αυτό λέω ότι πολλές φορές άλλα πράττουμε, εδώ είναι στην κυριολεξία, και απευθύνομαι και στους υπόλοιπους φίλους της αντιπολίτευσης, και άλλα κάνουμε.
Βεβαίως, εντάξει είναι γνωστό ότι και η Δημοτική Αρχή εδώ πέρα, αξιοποιώντας τη δυνατότητα της πλειοψηφίας έτσι κι αλλιώς, δεν έκανε καμία παραχώρηση στην διάρκεια αυτών των ετών, τα ήθελε όλα μονά ζυγά δικά της, με τον τρόπο που ήθελε και στα ψηφίσματα και σε μια σειρά πράγματα. Ελάχιστες φόρες, ακόμα και στα ψηφίσματα, έφερε ψηφίσματα που να χωράει την πλειοψηφία ή το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά σε γενικές γραμμές υπερίσχυε πάντα μια στενότητα κομματικής και ιδεολογικής, ας πούμε, αντίληψης.
Προχωρώντας λίγο παρακάτω, θέλω να πω το εξής: ότι το νομοσχέδιο αυτό δίνει τη δυνατότητα βελτίωσης του δημοκρατικού ελέγχου, αναβάθμιση των Συλλογικών Οργάνων με τοπικά δημοψηφίσματα, με περισσότερες δυνατότητες στο δημοτικό και περιφερειακό διαμεσολαβητή και στη λειτουργική βελτίωση μιας σειράς πραγμάτων καθημερινότητας όπως σε σχέση με το προϋπολογισμό, την τμηματική ψήφισή του ανά κωδικό δαπάνης του έργου, τις προγραμματικές συμβάσεις, το Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοτικών Ακινήτων, την εκμίσθωση ακινήτων.
Σημαντικό, κατά την γνώμη μου είναι, ιδιαίτερα στην Περιφέρεια αλλά και σε μας, η δυνατότητα συνδέσμων των Τεχνικών Υπηρεσιών που έρχονται να απαντήσουν βεβαίως και στην έλλειψη πόρων αλλά και στην ανάγκη σήμερα με ένα διαφορετικό καταμερισμό να δούμε πράγματα, που έτσι κι αλλιώς το κάνουμε. Εδώ έχουμε και μια πολυτέλεια, παρότι δεν έχει πόρους, στα πλαίσια του ΑΣΔΑ για μια σειρά πράγματα, είτε να τα παραπέμπουμε να τα επεξεργάζεται ο ΑΣΔΑ, είτε στην Περιφέρεια να απευθυνόμαστε για μια σειρά πράγματα λόγω αδυναμίας και έλλειψης προσωπικού.
Όσον αφορά τον αναπτυξιακό ρόλο των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κατά τη γνώμη μου, επιλύεται ένα σοβαρό ζήτημα το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Εντάξει, γνωρίζουμε ότι υπήρχε διασπάθιση του χρήματος με τον τρόπο που ήταν οργανωμένες η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι Οργανισμοί το προηγούμενο χρονικό διάστημα με το πλειοψηφικό σύστημα.
Η απλή αναλογική είναι εγγύηση ότι οι οργανισμοί που θα δημιουργηθούν και θα διαπνέονται με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου της απλής αναλογικής, κανένας δεν πρόκειται να βάζει την υπογραφή του και το νερό να τρέχει, όχι στο αυλάκι, αλλά να χάνεται, παραδείγματος χάριν, σε ένα κολυμβητήριο. Λέω, παραδείγματος χάριν. Ή το να παραμένουνε ζητήματα που έχουν να κάνουν σχέση με την ενεργειακή αναβάθμιση ενός Δήμου και να παραμένει η κατάσταση ως έχει για την επόμενη ημέρα. Ή, ξέρω γω, σε ζητήματα που εδώ σωστά ενεργήσαμε και έχει να κάνει σχέση με το διαχειριστικό έλεγχο μιας σειράς πραγμάτων. Τα πράγματα σφίγγουν με αυτόν τον τρόπο γιατί ο καθένας, του καθενός η ψήφος είναι, δεν είναι στα πλαίσια μιας πλειοψηφίας από πριν προσχηματισμένης αλλά είναι με βάση το αντικείμενο στο οποίο θα λειτουργήσει.
Επίσης, θέλω να πω το εξής: ότι στα θετικά αυτής της ιστορίας, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι δίνεται η δυνατότητα ορισμένα άρθρα που έχουν να κάνουν σχέση με το κράτος και την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, να μπορέσει να ρυθμιστεί και όσον αφορά και τους κρατικούς πόρους.
Κατά τη γνώμη μου όμως, υπάρχει ένα ζήτημα όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ότι αντιμετωπίζεται σαν μια φορολογική διαδικασία, σαν μια φορολογική υπηρεσία του κράτους και όχι στα πλαίσια της αυτονομίας. Νομίζω ότι χρειάζεται επαναδιατύπωση για μια σειρά άρθρα που είναι βαρύνουσας σημασίας όσον αφορά το τι είναι Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να λειτουργήσει. Υπάρχουν ζητήματα δηλαδή σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Όπως υπάρχουν και ζητήματα και με την Αποκεντρωμένη, παρότι ο τρόπος, αλλιώς σχολιάστηκε, δεν έχει σημασία, η μεταφορά αρμοδιοτήτων στους λεγόμενους επόπτες που υπήρχαν και στον προηγούμενο νόμο του Καλλικράτη και δεν λειτουργήσαν, σημαίνει ότι μια σειρά πράγματα, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθεί πλήρως η Αποκεντρωμένη και να μεταφερθούν σε άλλης μορφής όργανα. Βεβαίως κάποιος πρέπει να έχει τον έλεγχο. Μην κοροϊδευόμαστε τώρα. Και νομίζω ότι απ’ το όλα να είναι στο πάρεδρο ή στο αντίστοιχο τμήμα του Τμήματος της Επικρατείας, του Συμβουλίου Επικρατείας που το έχουμε ζήσει, νομίζω ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα στελέχη της στα πλαίσια των Υπουργείων, μπορεί να υπάρξει μηχανισμός εσωτερικού ελέγχου όσον αφορά τη διαχείριση του χρήματος.
Τώρα, όσον αφορά τα χρήματα. Το νομοσχέδιο αυτό δεν επιλύει ζήτημα χρηματοδότησης για τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ανοίξει μία συζήτηση. Εντάξει, είναι, το άκουσα αυτό το επιχείρηση, copy-paste είναι, όσον αφορά το τι ήταν οι προϋπολογισμοί το 2010 και το τι είναι τώρα. Και εγώ είπα, λοιπόν, ότι πρέπει να κουβεντιάζουμε επί της ουσίας. Οι προϋπολογισμοί μπορεί να ήταν ο ουρανός με τ’ άστρα και … η απόφαση που είπε εδώ την άλλη φορά ο Μοσιονάς, να είχαμε και διαστημικό σταθμό στα χαρτιά, αλλά στην πράξη ο προϋπολογισμός που υλοποιούταν όλα τα προηγούμενα χρόνια, γιατί είναι άλλη λογική, σήμερα είναι ισοσκελισμένοι οι προϋπολογισμοί, ο καθένας έβαζε, εδώ είχαμε και 45 εκατομμύρια και 60 εκατομμύρια και ό,τι ήθελε ο καθένας και γινόταν και στα νοσοκομεία και τα λοιπά.
Ήμασταν, λοιπόν, εγώ δεν λέω ότι λύθηκαν τα προβλήματα, ήμασταν σε ένα επίπεδο χαμηλότερο απ’ αυτό που είμαστε τώρα. Αλλά το κυριότερο για εμένα είναι ότι στα πλαίσια μιας … αντίληψης που αφορά την Υγεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν αρχίσει χρήματα να έρχονται και μέσω των ΕΣΠΑ και από άλλους πόρους. Και σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι ζήτημα το οποίο θέλει παραπέρα επεξεργασία. Γιατί, εντάξει, η λογική αυτή που λέει ότι σήμερα είναι άσπρο, αύριο δεν θα είναι τίποτα, είναι μια λογική, ας πούμε, που σήμερα, να το πούμε και αλλιώς, η πραγματικότητα λέει ότι κάθε ευρώ, για να χρησιμοποιήσω μια φράση που αρέσκεται να τη χρησιμοποιεί και ο Δήμαρχος, απ’ όπου και αν προέρχεται είμαστε υποχρεωμένοι να τη χρησιμοποιήσουμε.
Έτσι, λοιπόν, και το κεντρικό κράτος πόρους που μπορούν να προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια καινοτομιών ή άλλων ενισχύσεων που προβλέπονται για τις χώρες που είναι κάτω απ’ το μέσο όρο ή που είναι κάτω από τη μνημονιακή εποπτεία, όπως είναι η χώρα μας, νομίζω ότι δεν πρέπει να μπαίνει ταλάντευση όσον αφορά τη χρησιμοποίηση και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Θα τελειώσω με το εξής: εγώ νομίζω ότι έχουμε υποχρέωση αυτή τη συζήτηση σαν Δημοτικό Συμβούλιο που κάναμε σήμερα να μην την κλείσουμε. Και νομίζω ότι εκ των πραγμάτων, γιατί θα γίνει και κοινή συνεδρίαση ξανά και της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας, την Πέμπτη γίνεται η Πρωτοβάθμια νομίζω και την Παρασκευή ξανά από κοινού Πρωτοβάθμια-Δευτεροβάθμια. Είναι μια συζήτηση που έχει ανοίξει στην κοινωνία και είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι, η κοινωνία θα κουβεντιάσει με τον τρόπο που θα έχει πληροφόρηση και για αδυναμίες που υπάρχουνε, γιατί υπάρχουνε τέτοιες αδυναμίες, και όσον αφορά το χρονικό διάστημα και όσον αφορά την ουσία και όσον αφορά τον τρόπο και τι προβλήματα λύνει ο «Κλεισθένης 1».
Είναι σαφές ότι στη σημερινή εποχή κάτω από μνημονιακή εποπτεία ο «Κλεισθένης 1» λύνει προβλήματα που μπορεί να λύσει και όχι αυτά που θα θέλαμε. Γι’ αυτό εγώ νομίζω ότι αξιοποιώντας τη Χαϊδαριώτικη κοινωνία είμαστε υποχρεωμένοι και εκ των πραγμάτων θα γίνει να ανοίξουμε το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση εμείς, λοιπόν, όλο το επόμενο χρονικό διάστημα θα αρθρογραφήσουμε με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται σήμερα και για επί μέρους ζητήματα βελτίωσης που δεν τα θεωρούμε νομοτεχνικά αλλά τα θεωρούμε ουσιαστικά, ώστε ο «Κλεισθένης 1» να είναι πραγματικά μία τομή, αντικαθιστώντας τον Καλλικράτη, που να λύσει ζητήματα και ουσίας δημοκρατίας αλλά και ζητήματα γραφειοκρατίας στα οποία όλη η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει αναφερθεί και στο παρελθόν και που, αν θέλετε, είδα την αγωνία αυτή που υπήρχε, επειδή παρακολούθησα το Αναπτυξιακό Συνέδριο που έγινε στη Δυτική Αττική με αφορμή το χαμό εκεί που έγινε. Τι ζητάγανε πάρα πολλοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες; Να καταργηθούν οι διαδικασίες.
Εγώ, λοιπόν, λέω το εξής, πράγμα το οποίο δεν γίνεται και μετά εμπίπτει σε άλλες κατηγορίες. Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι ευκαιρία με την εμπειρία που έχουν, ανεξαρτήτως πολιτικής αντίληψης, το σύνολο των Δημάρχων και των ανθρώπων που εμπλέκονται και έχουν εμπειρίες ιδιαίτερα στις Οικονομικές Επιτροπές, να συμβάλλουν να δούμε πώς με σύννομο τρόπο στα πλαίσια του συντάγματος δεν θα κάνει ένα έργο απ’ την ώρα που προκηρύσσεται, γιατί αυτή είναι η κανονικότητα στο, δεν θα κάνει δεκαοχτώ μήνες. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, τώρα επειδή το θέμα πήγε στα πολιτική ζητήματα δεν ασχολείται κανένας.
Και πιθανά να ψηφιστεί ο «Κλεισθένης 1» υπέρ-κατά-λευκό με το γνωστό τρόπο που γίνονται πάντα και κάποια πράγματα γίνονται αποφάσεις. Και αυτό το ζήτημα που, κατά τη γνώμη μου, είναι βασικό για τον τρόπο λειτουργίας, δηλαδή κάθε καινούργια Δημοτική Αρχή, είτε με το πλειοψηφικό σύστημα, είτε με την απλή αναλογική, περνάει δεκαοχτώ μήνες περιμένοντας στην καλύτερη περίπτωση να μην υπάρξουνε ενστάσεις εννοείται και να μην μπλοκαριστεί ένα έργο, περνάει δεκαοχτώ μήνες από τη θητεία την επόμενη αναμένοντας τη «θεά Τύχη» ώστε να μην εμποδιστούν τα έργα.
Λοιπόν και αν κάτι πάει στραβά, αυτό μπορεί να περάσει και μια τριετία-τετραετία και να φτάνεις, ας πούμε, επειδή θα είναι και τετραετία, σε μια κατάσταση που στο τέλος της χρονιάς να υλοποιούνται κάποια πράγματα, που αντικειμενικά νομίζω ότι αυτό μας δυσκολεύει. Αυτό είναι ένα θέμα που το έχω θέσει και άλλες φορές, θα το θέσω και στη δημόσια συζήτηση γιατί νομίζω ότι μπορούν να υπάρξουν λύσεις. Αυτά. Ευχαριστώ πολύ.
