ΑΝΕΡΓΙΑ =ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΕ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗς ΤΗς ΚΥΒΕΡΝΗΣΗς ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΧΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορώ να το ψηφίσω και για λόγους ουσίας όσον αφορά και τη γενική ανάλυση. Πρέπει να πω ότι... θα ξεκινήσω πρώτα από αυτό. Κάνει μία γενική ανάλυση για τον καπιταλισμό με έναν γενικό τρόπο, χωρίς να έχει μεσολαβήσει τίποτα τα τελευταία χρόνια. Ούτε αν τα τελευταία 20, 30 χρόνια έχουμε στην εξέλιξη του καπιταλισμού τον νεοφιλελευθερισμό, ούτε αν αυτό προέκυψε αλλαγές όσον αφορά το μέτωπο απέναντι στη λιτότητα, ούτε όσον αφορά την Ευρώπη, ούτε όσον αφορά την Ελλάδα. Κάνει τη γενική ανάλυση που είναι γνωστή από τον κομματικό φορέα ότι όλα περίπου είναι σε μία γραμμική εξέλιξη.
Επομένως, λοιπόν, όσον αφορά αυτό το... την ανάλυση δηλαδή, έχω βασική διαφωνία, γιατί οδηγεί και σε λάθος συμπεράσματα όσον αφορά το τι και το πώς. Και κυρίως όσον αφορά και τις κοινωνικές συμμαχίες που είναι απαραίτητες και το τι έχεις να ανατρέψεις. Εκτός από το να ανατρέψεις γενικά το σύστημα και να κάνεις σοσιαλισμό, επειδή το ζήτημα των ανέργων, των εργαζομένων κ.λπ., κ.λπ., έχει σχέση και με πράγματα που έχουν άμεση αντανάκλαση στη ζωή των εργαζομένων. Καπιταλισμό έχουμε εδώ, καπιταλισμό έχουμε και αλλού. Εδώ έχουμε λοιπόν 27% και ήμασταν το πειραματόζωο της εκπαίδευσης όσον αφορά το πώς πρέπει να εφαρμοστούν πολιτικές νεοφιλελεύθερες με μείωση της εργασίας και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και όλα αυτά τα πράγματα και αλλού έχουμε επίσης καπιταλισμό που έχουμε με 5% ή 6% ή ξέρω εγώ άλλου, διαφορετικού τύπου κοινωνικές παροχές.
Ένα λοιπόν ζήτημα που διαφωνώ είναι η κοινωνική ανάλυση που κάνει. Πολιτική ανάλυση και κοινωνική σε παγκόσμιο επίπεδο. Και όσον αφορά την Ευρώπη.
Δεύτερον, δεν κάνει καμία αναφορά στις εξελίξεις όσον αφορά το τελευταίο χρονικό διάστημα, την τελευταία επταετία. Περίπου και αυτό ως αποτέλεσμα της γενικής αντίληψης είναι αυτό, δεν είναι έλλειψη και ικανότητας αυτού που το συνέγραψε. Στην ουσία δεν κάνει καν την περιβόητη αναφορά ότι έχουμε συνέχιση μνημονίου τρίτου, το υπονοεί, βέβαια, με έναν συγκεκριμένο τρόπο, χωρίς να λέει πώς εφαρμόστηκαν και χωρίς λόγο αυτά και πώς εξαναγκάστηκε η σημερινή κυβέρνηση να αναγκαστεί για ένα τρίτο μνημόνιο σε μία λογική βέβαια διεξόδου από τη χώρα με προοπτική το 2018.
Αυτό τώρα, επίσης όσον αφορά το... έχει και λάθη δηλαδή επί της ουσίας. Δηλαδή ανεξάρτητα από την κριτική που μπορεί να κάνεις, το γιατί και πώς υπογράφηκε αυτή η προγραμματική συμφωνία, το 3ο μνημόνιο, στην ουσία κάνει μία γενίκευση ότι δεν γίνεται τίποτα. Ενώ το αντίθετο είναι ότι σε συνθήκες μνημονίου και παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν και παρότι ήταν υφεσιακό το σχέδιο και μάλιστα με βάση τους αναλυτές που έλεγαν για μείον 7% το 2015, αντίθετα είμαστε το 0 συν 0,2, είναι η πρώτη φορά που μετά από έξι χρόνια γίνονται μία σειρά ενέργειες όσον αφορά το ζήτημα της ανεργίας. Βεβαίως όταν έχεις 27% ανεργία και κατεβαίνεις 3,5 μονάδες στο 23%, δεν είναι να χειροκροτείς, ούτε να τέτοιο κ.λπ.. Αλλά είναι η πρώτη φορά, και είναι ορισμένα θέματα που τουλάχιστον τα γνωρίζω και καλά και λόγω Περιφέρειας, όταν για πρώτη φορά γίνονται αντιπλημμυρικά έργα, το οποίο το έχετε πει και εσείς, στη Δυτ. Αθήνα, έργα υποδομών, ύδρευσης και διάφορα άλλα με τις αθλητικές εγκαταστάσεις μετά από πάρα πολλά χρόνια, αλλά ειδικά για τα αντιπλημμυρικά μετά από 25, άλλοι λένε μετά από 33 χρόνια. Και τέλος πάντων, για πρώτη φορά ξαναμπαίνουν μπροστά οι κασμάδες για παιδικούς σταθμούς, σχολεία και νηπιαγωγεία.
Τώρα, όσον αφορά το ζήτημα των προσλήψεων, εδώ υπάρχει μεθοδολογικά, είναι σαν να μην έχει γίνει τίποτα, όταν αυτή τη στιγμή είναι μία πραγματικότητα, κοιτάζω και τι έγινε την πρώτη χρονιά και τι έγινε τη δεύτερη, αυτή τη στιγμή με τα προγράμματα αυτά τα οποία έχετε και λάθος διατύπωση για δίμηνα, τρίμηνα, τα οποία αυτή η κυβέρνηση τα κατήργησε, λέω για τις προσλήψεις στο δημόσιο, και τα έκανε 8μηνα, αυτή έκανε την παράταση των συμβάσεων, αυτό μπορεί να κάνει αυτή τη στιγμή, δεν μπορούν να υπάρχουν μόνιμες θέσεις εργασίας, μιλάμε για αλλαγή της όλης φιλοσοφίας όσον αφορά τον τρόπο χειρισμού των εργαζομένων οι οποίοι ήταν ανασφάλιστη εργασία, σήμερα είναι με όλα τα δικαιώματα που έχει ένας εργαζόμενος.
Επίσης, λέει και ψέματα όσον αφορά το ζήτημα... 2.300.000 ανασφάλιστοι εντάχθηκαν στο σύστημα της υγειονομικής περίθαλψης, που βεβαίως έχει μια σειρά δυσκολίες, αλλά πρώτη φορά όπως εξαγγέλθηκαν τέσσερις χιλιάδες και δύο ακόμα συμπληρωματικά γιατροί και νοσηλευτές με βάρος στους νοσηλευτές στην Αθήνα και γιατρούς στην Περιφέρεια , και πάει λέγοντας. Για πρώτη φορά στα σχολεία λειτούργησαν κανονικά με 23.000 και όχι τα Χριστούγεννα, αναπληρωτές. Για να μην πούμε για την ειδική αγωγή κ.λπ..
Αυτό δεν λέει ότι ζούμε τη Δευτέρα Παρουσία και την ανάταση της κοινωνίας. Απλώς λέω ότι όταν γράφονται κάποια κείμενα, καλό είναι να... επίσης για πρώτη φορά το ζήτημα της α’ κατοικίας αυτό δεν το αμφισβητείτε, και προχθές που το κουβεντιάζαμε. Και όσον αφορά και τα μέτρα κοινωνικής προστασίας για τη ΔΕΗ και το νερό, η πολιτική κατεύθυνση που υπάρχει και οι εξαιρέσεις, ή οι λεγόμενες στημένες δουλειές, που το ζούμε παντού στον δημόσιο τομέα, τώρα έχω και εμπειρία από τα νοσοκομεία, ακόμα και το ζήτημα του ΑΣΕΠ που τα αποτελέσματα είναι σωστά αλλά με συγκεκριμένο τρόπο χρονοτριβούν και γενικώς το πώς λειτουργεί ο δημόσιος τομέας που η πλεξούδα του σαμαροβενιζελισμού του νεοφιλελευθερισμού κ.λπ. κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του.
Και τέλος πάντων αποφάσισα, θα μπορούσα να πω μια κουβέντα, δεν το ψηφίζω, αλλά ακριβώς θέλω να σας δείξω ότι το διάβασα, το παρακολουθώ. Ας πούμε για τις αστικές συγκοινωνίες που λέει δωρεάν αστικές συγκοινωνίες, μα αυτό είναι κεκτημένο δικαίωμα όποιος έχει κάρτα, για να μην πούμε ότι είναι η 13η, η 14η φορά που δίνεται η περιβόητη αυτή κάρτα από 75-225 χρήματα κ.λπ., και διάφορα άλλα μέτρα που αφορούν σε εξέλιξη στους δήμους. Τα συσσίτια σε ειδικές περιοχές με προοπτική ακόμα παραπέρα τέτοιων μέτρων, δεν χρειάζεται να τα πω όλα αυτή τη στιγμή.
Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, το καταψηφίζω, αλλά θέλω να σας πω και κάτι άλλο. Νομίζω οι δυνατότητες είναι λίγο παραπάνω. Το λέω πολύ φιλικά, ακόμα και στο συγκεκριμένο. Βεβαίως είναι ένα γενικό κείμενο. Θα το κουβεντιάσουμε και όταν... θα μπορούσε να έχει και ορισμένα πράγματα για την αντίληψή σας για την αναπτυξιακή πρόταση, στη Δυτική Αθήνα και το Χαϊδάρι το οποίο δεν το περιγράφει, το θεωρεί αυτονόητο. Βάζει, βέβαια το γενικό πλαίσιο.
Εγώ απλώς εδώ θέλω με αφορμή αυτή τη συζήτηση να πω ότι είναι αναγκαίο μια γενικότερη συζήτηση για τη Δυτική Αθήνα με ενιαίο τρόπο, θεωρώ ότι έχουμε τα ίδια προβλήματα και βάζω το ζήτημα της εργασίας και των ανέργων εκτός από την κοινωνική υποστήριξη χρειαζόμαστε θέσεις εργασίας. Θέσεις εργασίας σημαίνει αναπτυξιακά σχέδια και από τους δήμους και από τις Περιφέρειες και προσανατολισμό και διεκδίκηση από την κυβέρνηση σε αυτό που λέμε η κοινωνική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις άλλες περιοχές της Αθήνας σε συνθήκες κρίσεις στη σημερινή...
Τέτοια λοιπόν είναι τα ζητήματα που έχουν να κάνουν σχέση με τις θέσεις εργασίας που αφορά αυτό που έχω αναφέρει σαν πολιτιστικό μονοπάτι συνολικά στη Δυτ. Αθήνα, δεν το αναλύω. Υπάρχει το ζήτημα της περιοχής Σκαραμαγκά, υπάρχουν ζητήματα του Ποικίλου Όρους με τη νανοτεχνολογία και φαρμακολογία, υπάρχουν ζητήματα που λέμε ότι στη σημερινή εποχή αξιοποιώντας συμβάσεις προγραμματικές με τα ΤΕΙ και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο να αναπλαστούν περιοχές που να έχουν σχέση με τη σύγχρονη τεχνολογία, και πάει λέγοντας. Εννοώντας βέβαια, τα θεωρώ αυτονόητα αυτά που έχουν να κάνουν σχέση με την παιδεία, την υγεία και τα νοσοκομεία, που βέβαια κάθε άλλο παρά είναι η κατάσταση διάλυσης. Έτσι και αλλιώς η σύγχρονη ψυχιατρική μιλάει για αποασυλοποίηση και τα νοσοκομεία πρέπει να υπηρετήσουν αυτήν την κατάσταση και παίρνονται μέτρα και σε προσωπικό, κ.λπ., κ.λπ..
Αυτά σε σχέση με το παρελθόν που τέλος πάντων υπάρχει μία πραγματικότητα ότι για έξι χρόνια που ζήσαμε υπήρχε μία λογική κατεδάφισης και σήμερα γίνεται μια, με πολύ προσεκτικά βήματα, μια πολιτική ανασυγκρότησης, θα λέγαμε, του δημόσιου τομέα, που βέβαια υπάρχει και ένα θεσμικό πλαίσιο για την τοπική αυτοδιοίκηση και τελειώνω με αυτό, που σε αυτό έχει η κυβέρνηση γιατί και η κατάργηση του Καλλικράτη έχει καταργήσει και είναι δεμένα τα χέρια, χρειάζεται ένα άλλο πλαίσιο που να μπορεί να πάρει αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που να βοηθήσουν την κοινωνική οικονομία στην οποία είναι ένας τομέας που έτσι και αλλιώς η πατρίδα μας ήταν στο μηδέν και στο άπειρο, και νομίζω ότι είναι ένα πεδίο δόξης λαμπρό και για θέσεις εργασίας και για δημιουργική αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και θα έλεγα ότι είναι ένας φορέας, και τελειώνω με αυτό, συγκράτησης του επιστημονικού δυναμικού, δεν είναι μόνο αυτό στη χώρα μας, κάτω από καλύτερες προϋποθέσεις. Αυτά τα ολίγα.
Επομένως, λοιπόν, όσον αφορά αυτό το... την ανάλυση δηλαδή, έχω βασική διαφωνία, γιατί οδηγεί και σε λάθος συμπεράσματα όσον αφορά το τι και το πώς. Και κυρίως όσον αφορά και τις κοινωνικές συμμαχίες που είναι απαραίτητες και το τι έχεις να ανατρέψεις. Εκτός από το να ανατρέψεις γενικά το σύστημα και να κάνεις σοσιαλισμό, επειδή το ζήτημα των ανέργων, των εργαζομένων κ.λπ., κ.λπ., έχει σχέση και με πράγματα που έχουν άμεση αντανάκλαση στη ζωή των εργαζομένων. Καπιταλισμό έχουμε εδώ, καπιταλισμό έχουμε και αλλού. Εδώ έχουμε λοιπόν 27% και ήμασταν το πειραματόζωο της εκπαίδευσης όσον αφορά το πώς πρέπει να εφαρμοστούν πολιτικές νεοφιλελεύθερες με μείωση της εργασίας και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και όλα αυτά τα πράγματα και αλλού έχουμε επίσης καπιταλισμό που έχουμε με 5% ή 6% ή ξέρω εγώ άλλου, διαφορετικού τύπου κοινωνικές παροχές.
Ένα λοιπόν ζήτημα που διαφωνώ είναι η κοινωνική ανάλυση που κάνει. Πολιτική ανάλυση και κοινωνική σε παγκόσμιο επίπεδο. Και όσον αφορά την Ευρώπη.
Δεύτερον, δεν κάνει καμία αναφορά στις εξελίξεις όσον αφορά το τελευταίο χρονικό διάστημα, την τελευταία επταετία. Περίπου και αυτό ως αποτέλεσμα της γενικής αντίληψης είναι αυτό, δεν είναι έλλειψη και ικανότητας αυτού που το συνέγραψε. Στην ουσία δεν κάνει καν την περιβόητη αναφορά ότι έχουμε συνέχιση μνημονίου τρίτου, το υπονοεί, βέβαια, με έναν συγκεκριμένο τρόπο, χωρίς να λέει πώς εφαρμόστηκαν και χωρίς λόγο αυτά και πώς εξαναγκάστηκε η σημερινή κυβέρνηση να αναγκαστεί για ένα τρίτο μνημόνιο σε μία λογική βέβαια διεξόδου από τη χώρα με προοπτική το 2018.
Αυτό τώρα, επίσης όσον αφορά το... έχει και λάθη δηλαδή επί της ουσίας. Δηλαδή ανεξάρτητα από την κριτική που μπορεί να κάνεις, το γιατί και πώς υπογράφηκε αυτή η προγραμματική συμφωνία, το 3ο μνημόνιο, στην ουσία κάνει μία γενίκευση ότι δεν γίνεται τίποτα. Ενώ το αντίθετο είναι ότι σε συνθήκες μνημονίου και παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν και παρότι ήταν υφεσιακό το σχέδιο και μάλιστα με βάση τους αναλυτές που έλεγαν για μείον 7% το 2015, αντίθετα είμαστε το 0 συν 0,2, είναι η πρώτη φορά που μετά από έξι χρόνια γίνονται μία σειρά ενέργειες όσον αφορά το ζήτημα της ανεργίας. Βεβαίως όταν έχεις 27% ανεργία και κατεβαίνεις 3,5 μονάδες στο 23%, δεν είναι να χειροκροτείς, ούτε να τέτοιο κ.λπ.. Αλλά είναι η πρώτη φορά, και είναι ορισμένα θέματα που τουλάχιστον τα γνωρίζω και καλά και λόγω Περιφέρειας, όταν για πρώτη φορά γίνονται αντιπλημμυρικά έργα, το οποίο το έχετε πει και εσείς, στη Δυτ. Αθήνα, έργα υποδομών, ύδρευσης και διάφορα άλλα με τις αθλητικές εγκαταστάσεις μετά από πάρα πολλά χρόνια, αλλά ειδικά για τα αντιπλημμυρικά μετά από 25, άλλοι λένε μετά από 33 χρόνια. Και τέλος πάντων, για πρώτη φορά ξαναμπαίνουν μπροστά οι κασμάδες για παιδικούς σταθμούς, σχολεία και νηπιαγωγεία.
Τώρα, όσον αφορά το ζήτημα των προσλήψεων, εδώ υπάρχει μεθοδολογικά, είναι σαν να μην έχει γίνει τίποτα, όταν αυτή τη στιγμή είναι μία πραγματικότητα, κοιτάζω και τι έγινε την πρώτη χρονιά και τι έγινε τη δεύτερη, αυτή τη στιγμή με τα προγράμματα αυτά τα οποία έχετε και λάθος διατύπωση για δίμηνα, τρίμηνα, τα οποία αυτή η κυβέρνηση τα κατήργησε, λέω για τις προσλήψεις στο δημόσιο, και τα έκανε 8μηνα, αυτή έκανε την παράταση των συμβάσεων, αυτό μπορεί να κάνει αυτή τη στιγμή, δεν μπορούν να υπάρχουν μόνιμες θέσεις εργασίας, μιλάμε για αλλαγή της όλης φιλοσοφίας όσον αφορά τον τρόπο χειρισμού των εργαζομένων οι οποίοι ήταν ανασφάλιστη εργασία, σήμερα είναι με όλα τα δικαιώματα που έχει ένας εργαζόμενος.
Επίσης, λέει και ψέματα όσον αφορά το ζήτημα... 2.300.000 ανασφάλιστοι εντάχθηκαν στο σύστημα της υγειονομικής περίθαλψης, που βεβαίως έχει μια σειρά δυσκολίες, αλλά πρώτη φορά όπως εξαγγέλθηκαν τέσσερις χιλιάδες και δύο ακόμα συμπληρωματικά γιατροί και νοσηλευτές με βάρος στους νοσηλευτές στην Αθήνα και γιατρούς στην Περιφέρεια , και πάει λέγοντας. Για πρώτη φορά στα σχολεία λειτούργησαν κανονικά με 23.000 και όχι τα Χριστούγεννα, αναπληρωτές. Για να μην πούμε για την ειδική αγωγή κ.λπ..
Αυτό δεν λέει ότι ζούμε τη Δευτέρα Παρουσία και την ανάταση της κοινωνίας. Απλώς λέω ότι όταν γράφονται κάποια κείμενα, καλό είναι να... επίσης για πρώτη φορά το ζήτημα της α’ κατοικίας αυτό δεν το αμφισβητείτε, και προχθές που το κουβεντιάζαμε. Και όσον αφορά και τα μέτρα κοινωνικής προστασίας για τη ΔΕΗ και το νερό, η πολιτική κατεύθυνση που υπάρχει και οι εξαιρέσεις, ή οι λεγόμενες στημένες δουλειές, που το ζούμε παντού στον δημόσιο τομέα, τώρα έχω και εμπειρία από τα νοσοκομεία, ακόμα και το ζήτημα του ΑΣΕΠ που τα αποτελέσματα είναι σωστά αλλά με συγκεκριμένο τρόπο χρονοτριβούν και γενικώς το πώς λειτουργεί ο δημόσιος τομέας που η πλεξούδα του σαμαροβενιζελισμού του νεοφιλελευθερισμού κ.λπ. κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του.
Και τέλος πάντων αποφάσισα, θα μπορούσα να πω μια κουβέντα, δεν το ψηφίζω, αλλά ακριβώς θέλω να σας δείξω ότι το διάβασα, το παρακολουθώ. Ας πούμε για τις αστικές συγκοινωνίες που λέει δωρεάν αστικές συγκοινωνίες, μα αυτό είναι κεκτημένο δικαίωμα όποιος έχει κάρτα, για να μην πούμε ότι είναι η 13η, η 14η φορά που δίνεται η περιβόητη αυτή κάρτα από 75-225 χρήματα κ.λπ., και διάφορα άλλα μέτρα που αφορούν σε εξέλιξη στους δήμους. Τα συσσίτια σε ειδικές περιοχές με προοπτική ακόμα παραπέρα τέτοιων μέτρων, δεν χρειάζεται να τα πω όλα αυτή τη στιγμή.
Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, το καταψηφίζω, αλλά θέλω να σας πω και κάτι άλλο. Νομίζω οι δυνατότητες είναι λίγο παραπάνω. Το λέω πολύ φιλικά, ακόμα και στο συγκεκριμένο. Βεβαίως είναι ένα γενικό κείμενο. Θα το κουβεντιάσουμε και όταν... θα μπορούσε να έχει και ορισμένα πράγματα για την αντίληψή σας για την αναπτυξιακή πρόταση, στη Δυτική Αθήνα και το Χαϊδάρι το οποίο δεν το περιγράφει, το θεωρεί αυτονόητο. Βάζει, βέβαια το γενικό πλαίσιο.
Εγώ απλώς εδώ θέλω με αφορμή αυτή τη συζήτηση να πω ότι είναι αναγκαίο μια γενικότερη συζήτηση για τη Δυτική Αθήνα με ενιαίο τρόπο, θεωρώ ότι έχουμε τα ίδια προβλήματα και βάζω το ζήτημα της εργασίας και των ανέργων εκτός από την κοινωνική υποστήριξη χρειαζόμαστε θέσεις εργασίας. Θέσεις εργασίας σημαίνει αναπτυξιακά σχέδια και από τους δήμους και από τις Περιφέρειες και προσανατολισμό και διεκδίκηση από την κυβέρνηση σε αυτό που λέμε η κοινωνική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις άλλες περιοχές της Αθήνας σε συνθήκες κρίσεις στη σημερινή...
Τέτοια λοιπόν είναι τα ζητήματα που έχουν να κάνουν σχέση με τις θέσεις εργασίας που αφορά αυτό που έχω αναφέρει σαν πολιτιστικό μονοπάτι συνολικά στη Δυτ. Αθήνα, δεν το αναλύω. Υπάρχει το ζήτημα της περιοχής Σκαραμαγκά, υπάρχουν ζητήματα του Ποικίλου Όρους με τη νανοτεχνολογία και φαρμακολογία, υπάρχουν ζητήματα που λέμε ότι στη σημερινή εποχή αξιοποιώντας συμβάσεις προγραμματικές με τα ΤΕΙ και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο να αναπλαστούν περιοχές που να έχουν σχέση με τη σύγχρονη τεχνολογία, και πάει λέγοντας. Εννοώντας βέβαια, τα θεωρώ αυτονόητα αυτά που έχουν να κάνουν σχέση με την παιδεία, την υγεία και τα νοσοκομεία, που βέβαια κάθε άλλο παρά είναι η κατάσταση διάλυσης. Έτσι και αλλιώς η σύγχρονη ψυχιατρική μιλάει για αποασυλοποίηση και τα νοσοκομεία πρέπει να υπηρετήσουν αυτήν την κατάσταση και παίρνονται μέτρα και σε προσωπικό, κ.λπ., κ.λπ..
Αυτά σε σχέση με το παρελθόν που τέλος πάντων υπάρχει μία πραγματικότητα ότι για έξι χρόνια που ζήσαμε υπήρχε μία λογική κατεδάφισης και σήμερα γίνεται μια, με πολύ προσεκτικά βήματα, μια πολιτική ανασυγκρότησης, θα λέγαμε, του δημόσιου τομέα, που βέβαια υπάρχει και ένα θεσμικό πλαίσιο για την τοπική αυτοδιοίκηση και τελειώνω με αυτό, που σε αυτό έχει η κυβέρνηση γιατί και η κατάργηση του Καλλικράτη έχει καταργήσει και είναι δεμένα τα χέρια, χρειάζεται ένα άλλο πλαίσιο που να μπορεί να πάρει αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που να βοηθήσουν την κοινωνική οικονομία στην οποία είναι ένας τομέας που έτσι και αλλιώς η πατρίδα μας ήταν στο μηδέν και στο άπειρο, και νομίζω ότι είναι ένα πεδίο δόξης λαμπρό και για θέσεις εργασίας και για δημιουργική αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και θα έλεγα ότι είναι ένας φορέας, και τελειώνω με αυτό, συγκράτησης του επιστημονικού δυναμικού, δεν είναι μόνο αυτό στη χώρα μας, κάτω από καλύτερες προϋποθέσεις. Αυτά τα ολίγα.
