καταψηφιζουμε ΤΟΝ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2015

ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Σε συνδυασμό με την τοποθέτηση του κ. Ν, αλλά και σε συνδυασμό με την τοποθέτηση του Μιχάλη, που είναι αψευδής μάρτυς του ότι τελικά το τι κάνουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στο Χαϊδάρι έχει σχέση με τη γενικότερη πολιτική κατάσταση,
γιατί εγώ δεν θα θεωρήσω ότι ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ο Βασίλης ο Παντελάρος ξαφνικά από επαναστάτης έγινε γραφειοκράτης, ή ο Μιχάλης έχασε την ορμητικότητά του επειδή μπήκε στη Διοίκηση.

Το λέω αυτό λοιπόν, διότι αν μπούμε και κάνουμε το λάθος και δεν το κάνει η Δημοτική Αρχή τουλάχιστον στα λόγια και έρχομαι και στην πράξη και πούμε ότι αυτό το πράγμα έχουμε να διαχειριστούμε,
 και βεβαίως έχουμε αυτό το πράγμα να το διαχειριστούμε,
πρέπει να το διαχειριστούμε με εντιμότητα, σύνεση και με ότι άλλο συνεπάγεται με αυτό που λέμε χρηστή διοίκηση, που συνηθίζει να λέει ο αστικός κόσμος.

Ομως ζούμε σε μια κοινωνία, που είτε το θέλουμε είτε όχι, δεν είναι απλώς, η κατάσταση όχι απλώς δεν είναι στάσιμη, αλλά έχει κατακλυσμιαία θα λέγαμε φαινόμενα κοινωνικής ισοπέδωσης, απαξίωσης, καταρράκωσης των θεσμών.

 Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα έφτασαν οι δικαστές να μιλούν για συνταγματική εκτροπή, δεν ξέρω αν χρησιμοποιήσαν αυτόν ακριβώς τον όρο, σε σχέση με τις αποφάσεις της Κυβέρνησης όσον αφορά ζητήματα τα οποία είχαν διεκδικήσει και είχαν κριθεί στο Συμβούλιο Επικρατείας, αφού πήραν τα λεφτά.

Στο προηγούμενο χρονικό διάστημα τα προηγούμενα χρόνια, όταν στο Κοινοβούλιο πολλές φορές είχε ακουστεί η άποψη,

ότι μιλάμε για συνταγματική εκτροπή ή για χούντα

είχαν μιλήσει Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι είτε του ΣΥΡΙΖΑ, είτε άλλων Κομμάτων, για τμήματα της κοινωνίας, αλλά και των ανθρώπων που εμπλέκοντα στα κοινά,
 είχε θεωρηθεί ότι αυτό ας πούμε ξεπερνάει τα όρια ας πούμε της πραγματικότητας.

Σήμερα λοιπόν, πέντε χρόνια μετά, νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος κι εδώ μέσα σε αυτή την αίθουσα θα 'λεγα, αλλά και στην κοινωνία έξω, που να μην έχει αίσθηση ότι αυτή η κατάσταση αν συνεχιστεί, θα είναι η ταφόπλακα της δημοκρατίας, γιατί στην προσπάθεια εφαρμογής όλων αυτών των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τα δύο Κόμματα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιούνται στο σύνολο της κοινωνίας, στο σύνολο των κοινωνικών θεσμών οι πιο αυταρχικές μέθοδοι, οι πιο αντιδημοκρατικές μέθοδοι όχι μόνο στις πλατείες και στους δρόμους θα λέγαμε, ή αξιοποιώντας ότι μπορούν να κάνουν όσον αφορά την ποινικοποίηση των απόψεων και των δράσεων κυρίως των ανθρώπων, αλλά θα λέγαμε όσον αφορά και την καθημερινότητα της ζωής των ανθρώπων.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση, όπως αποκαλύφθηκε και από εφημερίδα της Αριστεράς, συγκεκριμένα την "ΑΥΓΗ", μεθοδεύει στην προσπάθεια να ανταποκριθεί στα νέα μνημονιακά μέτρα, τα οποία είναι έτσι κι αλλιώς διαθέσιμη να το κάνει,
αφού έβγαλε μερικές κραυγές δήθεν ψεύτικες, ότι φεύγουμε απ' το μνημόνιο και στο βάθος του τούνελ υπάρχει ανάκαμψη, λοιπόν αφού της τραβήξαν το αυτάκι λίγο αυστηρά, είναι έτοιμη να υπογράψει τις δεκαεννιά νέες ρυθμίσεις, οι οποίες στην ουσία είναι το τελείωμα του λεγόμενου Κοινωνικού Κράτους.

Δεν θα το αναλύσω, γιατί όλοι γνωρίζουμε, αλλά έχει σημασία ότι μιλάμε για μια προσαρμογή των συντάξεων με βάση την οικονομική κατάσταση της χώρας, μιλάμε για τελείωμα αυτού που λέμε δημόσιος τομέας, δημόσιος υπάλληλος, μονιμότητα, κ.λπ.
 Δηλαδή, αυτά που κάποτε φάνταζαν ολίγον ευφάνταστα όταν τα 'λεγε ο υιός Μητσοτάκης, σήμερα είναι η καθημερινότητα και τα λουζόμαστε και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και σε όλους τους κοινωνικούς τομείς.

Το Χαϊδάρι έχει ένα μεγάλο προνόμιο.
 Οτι, δυστυχώς, στα όρια του Δήμου Χαϊδαρίου εφαρμόζεται το σύνολο των κοινωνικών πολιτικών αυτών, που στόχο έχουν ας πούμε να απαξιώσουν τα πάντα.
 Το ζούμε στην παιδεία, το ζούμε στα νοσοκομεία της πόλης, το ζούμε στην κατάργηση του ΠΕΔΥ, του ΕΟΠΠΥ τέλος πάντων, το ζούμε στην απαξίωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έτσι και αλλιώς με όλα αυτά και τους προϋπολογισμούς και τα παρατηρητήρια κι όλη αυτή την κατάσταση.
Το ζούμε αν θέλετε συνολικά και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, για να περάσω σε αυτό τον τομέα. Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι έχουμε μία μείωση της τάξεως πάνω από 60%, έχει χάσει και το νόημα τώρα αυτή τη στιγμή με τους προϋπολογισμούς, κυρίως με τη συμπίεση που έχει γίνει και με τον τρόπο με τον οποίο ο φουχτελισμός, έτσι ήταν ένας νέος όρος που εισήχθη στην καθημερινότητα της ζωής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που το σύνολο των μνημονιακών Δημάρχων το προηγούμενο χρονικό διάστημα, πριν αλλά και μετά επιχείρησε την πλήρη εκποίηση, ιδιωτικοποίηση των δομών, των κοινωνικών δομών που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι στραγγαλισμένη πλήρως έτσι και αλλιώς με τη μείωση των αυτοτελών πόρων με το Παρατηρητήριο και με όλα αυτά που συμβαίνουν, αλλά θα έλεγα και με κάτι άλλο.
 Οτι ανεξαρτήτως της οικονομικής κατάστασης των Δήμων, στην ουσία αυτή τη στιγμή οι Δήμοι δεν μπορούν για κανένα έργο και για κανένα λόγο να δανειστούν και γι' αναπτυξιακά καθαρά προγράμματα, όχι για να καλύψουν τρύπες. Γι' αυτό που συνηθίζεται, όταν θες να αναπτύξεις έργα σε μία περιοχή.

Και γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό και δεν είναι ο συνδυασμός της κεντρικής πολιτικής με ότι αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Είναι γνωστό ότι οι Τράπεζες, αφού τις πληρώσαμε μέσα από τον προϋπολογισμό του ελληνικού λαού, τις εξορθολογίσαμε, τις ανακατασκευάσαμε τέλος πάντων, πήραν τα χρήματα μέσω του PSI και τα μεταφέρανε στις τράπεζες πάνω από 200 δισεκατομμύρια και αφού περάσανε τα λεγόμενα stress test και...
 αποδείχθηκαν με τόσα λεφτά τέλος πάντων, εντάξει, ποιος δεν θα 'ταν έτσι, ότι μπορούν να αντέξουν σε περίοδο κρίσης,
τι γίνεται;
Στην ουσία αυτή τη στιγμή είναι κλειστές οι κάνουλες σε αυτό που λέμε, στη συνήθη επιχειρηματική δραστηριότητα.
Τι σημαίνει αυτό το πράγμα;
 Οτι, και γιατί το λέω αυτό και αφορά τους Δήμους.
Οτι στον αριθμό του 1.500.000 ανέργων που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία, αν από τις 550.000 επιχειρήσεις έχουν κλείσει 200.000 και κλείσουν άλλες 200.000, όπως επιχειρείται για να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα συμφέροντα των μονοπωλίων, αυτά που τέλος πάντων χτίζουμε όλοι και εδώ στην περιοχή μας, κι όταν το λέγαμε κανένας δεν μας πίστευε, ή δεν έδινε σημασία, ο στόχος λοιπόν της εμπορικής δραστηριότητας στο να γίνει με μονοπωλιακό τελείως τρόπο, θα 'χει σαν συνέπεια να κλείσουν 200.000 επιχειρήσεις.

 200.000 επιχειρήσεις σημαίνει 500.000 άνθρωποι ακόμα θα μπουν ανεργία και θα 'χουμε έτσι ένα στρογγυλό νούμερο, της τάξης των 2.000.000 ανθρώπων και με ότι συνεπάγεται αυτό για τα Ασφαλιστικά Ταμεία είτε των μικρομεσαίων, είτε του ΙΚΑ, κ.λπ., αυτών που τέλος πάντων σήμερα είναι ασφαλισμένοι το σύνολο του κόσμου.

Αρα λοιπόν καμία προοπτική.
 Το ερώτημα λοιπόν για εμένα είναι το εξής και που αφορά το Δημοτικό Συμβούλιο, το συγκεκριμένο Δημοτικό Συμβούλιο με αυτά τα χαρακτηριστικά, με αυτές τις πλειοψηφίες, οι οποίες έχουν αποτυπωθεί και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο:
Τι θα κάνουμε;
Απλώς θα διαχειριστούμε αυτή την κατάσταση με μια λογική ανάθεσης;
Την ανάθεση λοιπόν που έχει ο κόσμος και περιμένει απ' το ΣΥΡΙΖΑ και γενικώς με μια προοδευτική Αριστερή Κυβέρνηση όταν θα γίνει και όταν θα προκύψει, αν μπορέσει να αλλάξει αυτή η κατάσταση και αν γίνει κοντά και δεν συμπληρωθεί ο αριθμός των Βουλευτών και γίνει το Μάρτιο,
 ή θα περιμένουμε σε τελευταία ανάλυση άλλα δύο χρόνια;

Αυτό είναι που έχουμε στο μυαλό μας εμείς, που εμπλακήκαμε μέσα στα κοινά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση;

Νομίζω όχι και νομίζω λοιπόν ότι υπάρχει η ανάγκη, αυτά που είπε ο Μιχάλης στην ομιλία του και που δεν αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό, τον οποίο θα τον καταψηφίσουμε
 έτσι και αλλιώς και ο ίδιος θα τον καταψήφιζε στη θέση μας,
πρέπει να δούμε τι θα γίνει.
Εδώ λοιπόν θέλω να πω εν συντομία, ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να μείνει και να είναι μία από τα ίδια και χειρότερα και ορισμένες αναλαμπές της να είναι ορισμένοι Δήμαρχοι που είναι Κομμουνιστές ή και κάποιοι άλλοι Αριστεροί και αυτό βέβαια να ποιεί ας πούμε ικανοποίηση σε αυτούς που κάνουν αυτό το πράγμα,

αλλά μπορεί και να παίξει ένα ρόλο καταλυτικό μαζί με το Κίνημα στη δημιουργία μιας άλλης κατάστασης και στην ανατροπή αυτής της Κυβέρνησης όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Σ' αυτό λοιπόν είναι ένα ζήτημα, ένα ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε και σε αυτό το ερώτημα υπάρχει η αναγκαιότητα της κοινής δράσης σε δημοτικό, διαδημοτικό, περιφερειακό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο και ρόλο που μπορεί να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην αλλαγή της συνείδησης των ανθρώπων σε συνδυασμό με το Συνδικαλιστικό Κίνημα.
Δηλαδή, να το πω έτσι πολύ ωμά.
 Αν στην απεργία της 27-11, για την οποία είναι γνωστό ότι τα Κόμματα της Αριστεράς, το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει πάρει θέση και είπε ότι πρέπει να πετύχει αυτή η απεργία, αυτό είπε και ο Κουτσούμπας, αυτό έχουν πει και τα Συνδικαλιστικά Στελέχη του μετά και του ΠΑΜΕ, κ.λπ., κ.λπ., αν οι Δήμοι που ανήκουν στους Κομμουνιστές και στους Αριστερούς Δημάρχους κάνουν περίπου, δεν λέω ότι, απλώς να βγάλουν στην καλύτερη περίπτωση ένα ψήφισμα, τότε πιστεύω ότι θα 'χουμε αποτύχει και δεν θα 'ναι αποτυχία του συγκεκριμένου Δημάρχου,
 θα είναι αποτυχία του Δημοτικού Συμβουλίου,
 θα 'ναι αποτυχία των ανθρώπων που υπηρετούν αυτή την ιδέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που είναι απαραίτητο σήμερα να παίξει ένα πρωτοποριακό ρόλο.

Θεσμικά δεν της αντιστοιχεί αυτός ο ρόλος της πρωτοπορίας.

Αλλά ξέρετε, στη ζωή το τι καταγράφεται και γράφει η ιστορία, γράφουν οι άνθρωποι οι οποίοι ας πούμε γυρνάνε σελίδα και παίζουν ένα πρωτοποριακό ρόλο.
 Με αυτή την έννοια λοιπόν πιστεύω, ότι κάτι πρέπει να κάνουμε.
 Το 'χω πει πάρα πολλές φορές και νομίζω ότι θα κάνουμε. Εγώ είμαι αισιόδοξος σε αυτή την κατεύθυνση.

Σε αυτό λοιπόν το πράγμα πρέπει κατά τη γνώμη μου, αυτό νομίζω είναι το κρίσιμο μέγεθος, πέρα από ιδεολογικές διαφορές, πέρα από αναλύσεις και οτιδήποτε άλλο, ο κόσμος έχει ανάγκη και μας κρατάει και μας τραβάει απ' το μανίκι και για τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα να κάνουμε κάτι. Αυτό λοιπόν το να κάνουμε κάτι, εμείς το υπηρετούμε έτσι και αλλιώς και πριν και με άλλη Διοίκηση σε αυτό που λέμε, το κάνουμε και τώρα.
Γι' αυτό κι εμείς λοιπόν κάνουμε προγραμματική αντιπολίτευση,

όπως το 'χετε διαπιστώσει, όχι μόνο μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και με την προσωπική μου συμμετοχή σαν Επικεφαλής στο σύνολο των Λαϊκών Συνελεύσεων, με εξαίρεση στα Κουνέλια που δεν μπόρεσα για επαγγελματικούς λόγους.
Ο τρόπος που παριστάμεθα σαν Παράταξη, σαν πρόσωπα, κ.λπ., είναι να βάλουμε πλάτη, ότι μπορούμε να σώσουμε, να σώσουμε, ότι μπορούμε να κάνουμε από κοινού ακόμα και για θέματα που διαφωνούμε, όπως είναι ο λεγόμενος εθελοντισμός, ο οποίος κάποια στιγμή επιλέχθηκε από την πλειοψηφία σαν μέθοδος κινητοποίησης όσον αφορά τα απορρίμματα.

Ερχομαι λοιπόν στο ζήτημα και είπα τη συγκεκριμένη λέξη, που έχει να κάνει σχέση λοιπόν με τον Προϋπολογισμό,

 απορρίμματα, λέξη - κλειδί, λέξη - χρυσός.

 Τι θα κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Προοδευτική, η Αριστερή, η Κομμουνιστική, όσον αφορά αυτό το ζήτημα, που λέει ότι 2 δισεκατομμύρια ευρώ έχει τάξει αυτή η Κυβέρνηση στους ανθρώπους που την κρατάνε στην εξουσία, δηλαδή στο Μπόμπολα και τους άλλους;
 Θα υπάρξει εναλλακτική πρόταση;
 Θα μπούμε σε μία διαδικασία που θα εξετάσουμε σοβαρά την πρόταση της Δούρου, ή όποια άλλη πρόταση, που θα λέει ότι εμείς πρέπει να μειώσουμε τον όγκο των απορριμμάτων, να μπούμε στη διαδικασία εκπαίδευσης του πληθυσμού, κομποστοποίηση, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.;

Δεν θα αφήσουμε περιβαλλοντικά να καταρρεύσει η Αττική, γιατί είναι πλέον στο όριο.

 Δεν θα το αναλύσω αυτή τη στιγμή. Ετσι; Νομίζω ότι όλοι το γνωρίζουμε. Αυτό λοιπόν είναι ένα κρίσιμο ζήτημα. Σε αυτό λοιπόν δεν μπορεί το Χαϊδάρι να λέει, ότι εγώ υπερασπίζομαι τους ανθρώπους. Να σας πω κάτι; Γιατί εγώ δεν μένω στο Δάσος και προχθές λοιπόν, χθες στην περιοχή της Κερασούντος, δηλαδή στο κεντρικό Χαϊδάρι μύρισε ελαιοτριβείο.
Τι σημαίνει ελαιοτριβείο; Βεβαίως δεν έχουμε ελαιοτριβείο στο κεντρικό Χαϊδάρι, ούτε στο Δάσος έχουμε ελαιοτριβείο. Η μυρωδιά του γκαζιού, έτσι για τους ανθρώπους του κεντρικού Χαϊδαρίου που καμιά φορά και περιπαιχτικά λέγανε, εσείς στο Δάσος μυρίστε και λίγο γκάζι, αυτό έλεγε ο κόσμος, μας αφορά όλους.

 Το περιβαλλοντικό ζήτημα λοιπόν που έχει να κάνει σχέση με την ατμόσφαιρα, το περιβαλλοντικό ζήτημα που έχει να κάνει με τα σκουπίδια, το περιβαλλοντικό και ανθρώπινο ζήτημα που έχει να κάνει σχέση με τη διαχείριση των ανθρώπινων πόρων και υδάτων, τα οποία όλα θέλουν να τα κάνουν ιδιωτικοποίηση, γιατί αυτό το σχέδιο τουλάχιστον εμείς δεν μπορούμε να πούμε στο Δήμο Χαϊδαρίου ότι δεν το ζήσαμε, το ζήσαμε όλοι μας, η κατάρρευση ήταν μεθοδευμένη.

Κλείσαν κωδικούς, τα αμάξια δεν ήταν τόσο χάλια, όσο τα παρέλαβε η σημερινή Δημοτική Αρχή κι έχω αναγκαστεί να υπερασπιστώ τη Δημοτική Αρχή και το Μιχάλη προσωπικά στην απαίτηση του κόσμου και πολλές φορές ας πούμε κατακεραυνώνει.

 Ηταν ένα μεθοδευμένο σχέδιο, που έλεγε ότι 1 Σεπτεμβρίου το γκαράζ δεν μπορεί να ανταποκριθεί, θα γίνει ιδιωτικό, η Τεχνική Υπηρεσία θα γίνει ιδιωτική, τα σκουπίδια θα γίνουν ιδιωτικά, για να μην είναι όλα τα εμφανή αυτά στο Δάσος που στενοχωρούν τους κατοίκους, κ.λπ.
Προετοιμασία ήταν ιδεολογικού χαρακτήρα με συγκεκριμένες πράξεις όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Αυτό υφιστάμεθα τώρα αυτή τη στιγμή, σε συνδυασμό, αυτό ήταν μία συνέπεια διαπαιδαγώγησης του κόσμου, ότι τι ωραία που κάναμε ιδιωτικό το κολυμβητήριο, τι ωραία που κάναμε ιδιωτικό το Πνευματικό Κέντρο, τι ωραία που κάναμε προκειμένου να μείνουν τα παιδιά απέξω στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, που κάναμε ΚΟΙΝΣΕΠ και μπορέσαμε έτσι να εξυπηρετήσουμε τον κόσμο.
 Αυτό ήταν το μοντέλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο λουζόμαστε στο Χαϊδάρι, γιατί για το Χαϊδάρι μιλάω τόση ώρα από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν μιλάω γενικά.

Πάμε λοιπόν στον Προϋπολογισμό. Διαχειριστικός έλεγχος, έχω χάσει και τις σημειώσεις μου δηλαδή, οπότε έχω απελευθερωθεί όπως καταλάβατε. Διαχειριστικός έλεγχος λοιπόν λέω, ή θα κάνουμε Ορκωτούς Λογιστές;
 Εγώ λέω λοιπόν, ονομάστε το όπως θέλετε.

 Αλλά οι ερωτήσεις που έκανα προηγουμένως για την Κοινοφελή Επιχείρηση, τι απέδειξαν;

 Οτι χρειαζόμαστε έναν έλεγχο ουσιαστικό, για να δούμε πως τα χρήματα τακτοποιόντουσαν. Νόμιμα ήταν όλα. Τα 'χουν υπογράψει Οικονομικές Επιτροπές και βεβαίως δεν θέλουμε να πάνε οι δημόσιοι υπάλληλοι φυλακή και βεβαίως δεν θέλουμε.

 Αλλά τέλος πάντων τι να κάνουμε;

 Αυτός είναι ο ρόλος μας στο Δημοτικό Συμβούλιο, να ανακατέψουμε λίγο την τράπουλα, λίγο έως πολύ και να βρούμε τι γίνεται.
Διότι λέω εγώ τώρα, ονομάστε το όπως θέλετε. Εγώ λοιπόν στην Οικονομική Επιτροπή έχω δώσει περιθώριο από εδώ και πέρα και θα 'ρχομαι στο Δημοτικό Συμβούλιο και θα λέω, μάλιστα, φύλλο 1ο, απαντήστε μου σας παρακαλώ κ. Αντιδήμαρχε των Οικονομικών για τα καφεζαχαροπλαστεία τάδε, τα οποία χρωστάνε 1.068.000 και θέλω να μου απαντήσετε αν έχουν εξαντληθεί τα διοικητικά μέτρα, τα νομικά μέτρα και ότι άλλο προβλέπεται, όσον αφορά τη διεκδίκηση αυτής της περιουσίας. Το επόμενο που θα ρωτήσω, πέστε μου λοιπόν για τα Ελληνικά Ναυπηγεία, που με βάση την αλλαγή κωδικών από τον Αύγουστο του 2013 χρωστάγανε 491.000 και τώρα χρωστάνε 835.000. Απ' ότι ξέρω, το πραγματικό χρέος είναι 1.200.000.
Τι θα κάνουμε τώρα που έγινε Δημόσια Επιχείρηση και ψευτοδουλεύει; Θα διεκδικήσουμε κάτι; Και πάει λέγοντας. Τι θα κάνουμε για την ΑΤΕΡΜΟΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ τάδε, 639.000 χρώσταγε, 639.000 πάει, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. Αυτό είναι ένα νουμεράκι το οποίο κι εσείς το καταγγείλατε κι εμείς το καταγγείλαμε σαν Παράταξη, που λέει 3.500.000. 3.500.000 τα οποία μπαίνουν στους κωδικούς, με πρόβλεψη ότι δεν θα τα πάρουμε.

Διαχειριστικό έλεγχο δεν θέλετε,
τέτοιο δεν θέλετε,
αυτό το πράγμα πρέπει να το απαντήσουμε όμως, γιατί η προβολή με βάση τον "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ" που φροντίζει να προσέχει τα του οίκου του, λέει ότι τελικά ας πούμε κάνεις μια πρόβλεψη, θα πάρεις καμιά 80.000.

 Ε, βεβαίως, κάποιοι γονατισμένοι επιχειρηματίες που θέλουν να ζήσουνε και δεν τα 'χουνε πάρει τελείως χοντρά, ήρθαν και κάνανε, γιατί ο φόβος φυλάει τα έρημα, αυτή είναι η πραγματικότητα, ήρθανε και κάνανε ρυθμίσεις.

Στις δεκατρείς επιχειρήσεις του Δήμου, που ζήτησα τα νεότερα στοιχεία και τα πήρα, δηλαδή λέμε αφού αλλάξανε όλα τα αφεντικά και μπήκανε καινούρια αφεντικά, ορισμένες επιχειρήσεις εκεί που υπήρχε το μεγαλύτερο πρόβλημα, δεν ξέρουμε αν είναι οι ιδιοκτήτες από πίσω μαϊμού, δεν χρωστάνε τίποτα. Αλλοι χρωστάνε 500.000, εκτός λέω από τα χρέη των 3.500.000. Τι θα κάνουμε λοιπόν γι' αυτές τις περιπτώσεις;

Λοιπόν, προϋπολογισμός. Λέω λοιπόν και το 'βαλαν κι άλλοι συνάδελφοι, ένα μοντέλο λοιπόν είναι να πούμε ότι εμείς θα διεκδικήσουμε τα λεφτά.
 Συμφωνούμε σε αυτό.
 Ενα άλλο ζήτημα είναι, γι' αυτές τις δεκατρείς επιχειρήσεις, ποιο είναι το μοντέλο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εχουμε εξαντλήσει το εικοσάλεπτο, Θοδωρή.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Εντάξει, χρησιμοποιώ και λίγο ακόμα.
Λέω λοιπόν, τι θα κάνει η Διοίκηση όσον αφορά τη χρήση των δεκατριών καταστημάτων;

Θα μείνει ικανοποιημένη;

Είναι μέσα στην ιδεολογική της φιλοσοφία το απλώς να νοικιάζει τα καταστήματα του Δήμου,
ή θα προσπαθήσει αυτά ένα - ένα,
ή ξεχωριστά με βάση μία φιλοσοφία που θα θέλαμε να την ακούσουμε,
 να πούμε ότι αυτά άλλα θα γίνουν πολιτιστικά κέντρα, άλλα θα γίνουν για υποστήριξη συνεταιριστικών δομών, αφού κλείσουμε αυτό το ρημάδι με τη δήθεν εθελοντική δουλειά εκεί κάτω στα ΝΕΛΕ και να πούμε λοιπόν ότι εμείς στα πλαίσια της Κοινοφελούς Επιχείρησης κι αφού δεν έχουμε τη δυνατότητα ακόμα να αναπτύξουμε ή άλλη επιχείρηση ή τέτοια, να βοηθήσουμε στη συγκρότηση συνεταιρισμού γυναικών, οι οποίες θα φτιάχνουνε φαγητό δωρεάν για τους άστεγους με τη βοήθεια του Δήμου με μικρό κόστος για τους αναξιοπαθούντες στο Χαϊδάρι, κ.λπ., κ.λπ.

Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι έχω μία φιλοσοφία διαφορετική ακόμα και στα πλαίσια αυτής της κατάστασης.
Αντιπλημμυρικά. Αντιπλημμυρικά, λοιπόν νομίζω ότι δεν πρέπει να ησυχάσουμε. Παρότι εγώ προχθές είπα στη Λαϊκή Συνέλευση ότι το κονδύλι των 2.250.000 έχει εγκριθεί, δεν εγκρίθηκε μετά τις πλημμύρες. Ηταν μετά απ' τις παρεμβάσεις που γίνανε των Δημάρχων απέναντι στη Δούρου και το οποίο έγινε στα πλαίσια της αλλαγής του προϋπολογισμού, που μπορούσε να γίνει στα πλαίσια αυτού που ακριβώς μπορεί να κάνει, αυτό που κάνει δηλαδή ο Σελέκος εδώ πέρα, το κάνει και η Δούρου. Μέχρι ένα σημείο μπορείς. Ετσι; Απλώς εκεί τον επέστρεψε πίσω κι έφτιαξε έναν άλλο, όμως στα πλαίσια αυτού που λέμε το Παρατηρητήριο να μη σε πετάξει απέξω.

Δημοκρατία και συμμετοχή. Υπάρχουν δύο καταλήψεις στο Χαϊδάρι, που συνήθως δεν τις ονομάζει κανένας και αποφεύγουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, με διαφορετικό έργο κοινωνικό, πολιτιστικό και ανθρώπινο έργο θα λέγαμε. Η μία είναι του Λωλοσίδη και η άλλη είναι ο "ΙΣΤΟΣ", στην οποία σαν φυσικά πρόσωπα κάποιοι εμπλεκόμαστε, κάποιοι δεν εμπλεκόμαστε, κάποιοι έχουμε διαφωνίες, δεν ταυτίζονται αυτά τα πράγματα, κ.λπ.

Υπάρχει λοιπόν εκεί πέρα, το λέω και σε σχέση με τον εθελοντισμό, υπάρχουν λοιπόν κάποια κοινωνικά πειράματα, τα οποία δεν είναι στη Λατινική Αμερική, δεν είναι στην Κοπεγχάγη, είναι στο Χαϊδάρι.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι νέα παιδιά, πάρα πολύ νέα παιδιά, είναι μεγαλύτεροι και το διάστημα που στην ουσία ο Δήμος δεν είχε να επιδείξει τίποτα εκτός από τα πληρωμένα μαθήματα, ανέπτυξαν εκτός από την αλληλεγγύη απέναντι σε ανθρώπους άστεγους τέτοιους, κ.λπ., έγιναν μαθήματα από είκοσι και παραπάνω καθηγητές σε παιδιά, περάσανε παιδιά στο Πανεπιστήμιο και σε πάρα πολύ καλές Σχολές, μία πλευρά.
 Μαζεύονταν τρόφιμα, γιατί κάποιοι άνθρωποι στηνόντουσαν κάθε Τετάρτη, ή κάθε Παρασκευή έξω από τα σούπερ μάρκετ του Χαϊδαρίου και πάει λέγοντας και γενικά ήταν ένα πολιτισμικό εργαστήρι θα λέγαμε για όλες τις ηλικίες και για όλα τα δεδομένα, αυτό που λέμε λαϊκή συμμετοχή και αυτενέργεια.
Εγώ λοιπόν λέω το εξής. Οτι, ο Δήμος Χαϊδαρίου πρέπει να είναι ευαίσθητος απέναντι σε αυτές τις κοινωνικές κατηγορίες. Νομίζω ότι στα πλαίσια λοιπόν, να άλλο ένα θέμα, της περιουσίας του Δήμου που πρέπει να καταγραφεί, την έχω ζητήσει ως είναι γνωστό και πέρυσι με αριθμό Πρωτοκόλλου και φέτος, θα πρέπει να δούμε τι ανήκει στο Δήμο, και όταν λέω για τη δημόσια περιουσία, δεν εννοώ μόνο αυτό που ανήκει στο Δήμο, εννοώ και γι' αυτά που είναι δημοσίου και κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Δηλαδή αν χρειαστεί, να βοηθήσουμε και να κάνουμε επαναχρησιμοποίηση ή κατάληψη των χρονίων παθήσεων, πριν μας το πάρουν επειδή είναι φιλέτο και το βρούμε κάπου στο ΤΑΙΠΕΔ.
Θα πρέπει να κάνουμε προγραμματικές συμβάσεις με το Ψ.Ν.Α., το Δρομοκαίτειο, με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ώστε ο αθλητισμός και ο πολιτισμός να επεκταθεί εγκαίρως. Να τελειώσω σε πέντε λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέντε σας έχω δώσει ήδη παραπάνω.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Εντάξει. Λοιπόν, απαντάω και σε ορισμένα ζητήματα που έβαλε ο Δήμαρχος και καλά έκανε και τα 'βαλε εισηγητικά, ξεπερνώντας αυτό που λέμε της τυπικής ανάλυσης του προϋπολογισμού, γιατί κατά τη γνώμη μου είναι κρίσιμο αυτό που γίνεται σήμερα.
Αλλιώς, ένας απλός τρόπος είναι, όπως ψηφίσαμε για την Κοινοφελή Επιχείρηση, να πούμε Υπέρ, Κατά, Λευκό και να σηκωθούμε να φύγουμε.
Εγώ λοιπόν λέω ότι αυτή τη στιγμή μας παρακολουθούν όχι μόνο κάτοικοι, αλλά θα μάθω και το τι γίνεται εδώ πέρα. Υπάρχει μία πραγματική ανησυχία, την οποία εγώ την καταλαβαίνω στη Δημοτική Αρχή, χρειάζεται να βρει το βηματισμό της, υπάρχουν ζητήματα στα οποία εμείς πρέπει να πάρουμε θέση. Δηλαδή, εμείς δεν δεχόμαστε το JESSICA γι' αυτό που λέμε για την περιοχή, στην ουσία ιδιωτικοποίηση, φαντάζομαι ούτε η Δημοτική Αρχή. Δεν το κατάλαβα αυτό, αν για την περιοχή εκεί που λέμε για το Λωλοσίδη, κ.λπ., υπάρχει ένα πρόγραμμα τύπου JESSICA.
Αυτό σημαίνει ότι το παίρνει μία ιδιωτική επιχείρηση. Υπήρχε, δεν ξέρω αυτή τη στιγμή. Περιγράφεται Μιχάλη, εντάξει.
ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Από εμάς όχι πάντως, καμία σχέση.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Εντάξει. Ομως στον προϋπολογισμό των δημοσίων έργων, των έργων ας πούμε του Τεχνικού Προγράμματος που ξαναμπαίνει αυτό, μέχρι τώρα ας πούμε έμπαινε με τη μορφή της παραπομπής στο πλάϊ με το JESSICA. Δεν ξέρω για το συγκεκριμένο. Εντάξει, το θεωρώ αυτονόητο ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε τέτοιες μορφές.
Θα έλεγα λοιπόν ότι, όσον αφορά την περιουσία του Δήμου, υπάρχουν πιο ειδικοί συνάδελφοι εδώ πέρα που έχουν τοποθετηθεί, όπως ο κ. Ασπρογέρακας, ο Κίμωνας ο Φουντούλης, κ.λπ.
Εγώ αυτό που θέλω να υπενθυμίσω είναι το εξής

. Εχουμε ψηφίσει μία ομόφωνη πρόταση με την προηγούμενη Δημοτική Αρχή, που δεν θέλω να αναιρεθεί. Ενα νομοτεχνικό γραφείο, ένα, όχι δύο, όχι τρία, όχι τέσσερα για το σύνολο της περιουσίας του Δήμου, θα βρούμε το πιο αξιόπιστο, το οποίο θα πρέπει να συμφωνήσουμε Ομόφωνα, πιστεύω με τη μεγαλύτερη συμφωνία, κ.λπ., ώστε να αποφύγουμε λογικές που να 'χουν σχέση είτε με το ποιος είναι από εδώ, ποιος είναι από εκεί πέρα, είτε περιπτωσιακή αντίληψη, γιατί ο Δήμος Χαϊδαρίου έχει πολύ μεγάλη περιουσία η οποία είναι απαραίτητο να καταγραφεί, να δούμε από πού έχουμε λαμβάνειν και το τι έχουμε να κάνουμε.

Τελειώνω με το εξής. Για την αναπτυξιακή λογική του Δήμου, στο οποίο καταλαβαίνω ότι υπάρχει μία δυσκολία αυτή τη στιγμή στο να αποτυπωθεί στον Προϋπολογισμό. Ομως ακόμα και από την εισήγηση του Δημάρχου, γιατί έτσι και αλλιώς δεν νομίζω ότι αναφέρθηκε ο εισηγητής, υπάρχει ένα ζήτημα, αν εμείς, δύο ζητήματα, ένα είναι αυτό και άλλο ένα θέλω να πω.

 Ενα ζήτημα λοιπόν είναι το εξής. Εμείς θα κάνουμε κάτι μεθοδευμένο, δεν ξέρω με ποιο τρόπο είναι στον προσανατολισμό της Διοίκησης, που να 'χει σχέση όχι γενικά με την εξαγγελία, που να λέμε θέσεις εργασίας στο Χαϊδάρι;
Π.χ. από τις ήδη υφιστάμενες επιχειρήσεις, δεν εννοώ της εστίασης, που εκεί πέρα γίνεται ένα μπάχαλο, κ.λπ., το 'χουμε κουβεντιάσει άλλη φορά, τελειώνω, υπάρχει ένα ζήτημα λοιπόν εάν εμείς θα προσπαθήσουμε να μην κλείσουν άλλα μαγαζιά στο Χαϊδάρι, στους δυο - τρείς τέλος πάντων κεντρικούς δρόμους, γιατί αυτά είναι μαγαζιά συμπολιτών μας. Δεν είναι φερτοί αυτοί οι άνθρωποι. Οι περισσότεροι ζουν ανάμεσά μας. Πρέπει λοιπόν, χρειάζεται ένα σχέδιο και μπροστά στα Χριστούγεννα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Σπηλιόπουλε, έχουμε φύγει πάρα πολύ απ' το χρόνο.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Εντάξει, τελειώνω.

 Λέω λοιπόν ότι υπάρχει αυτό το ζήτημα, όσον αφορά τι θα κάνουμε για την εμπορική κίνηση στο Χαϊδάρι, εκτός από γενικές εξαγγελίες, για να τονωθεί η αγορά και θέλω να πω το εξής.
Δεν συμφωνώ καθόλου και πιστεύω όχι η Διοίκηση με αυτό που λέμε λευκές δίκες, ή οτιδήποτε άλλο.
 Ολα αυτά που πρέπει να κάνουμε, πρέπει να τα κάνουμε και το θεωρώ αυτονόητο και με αυτό θα τελειώσω, υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα των εργαζομένων σε μία εποχή απαξίωσης και αποδιάρθρωσης.
Αυτό δηλαδή το θεωρώ αυτονόητο
. Απλώς το επισημαίνω επειδή ειπώθηκε και είναι της μόδας να ανοίξουμε τις Κυριακές, εγώ λέω ότι ο Δήμος πρέπει να πάρει θέση να κλείσουμε τις Κυριακές, έστω και αν στενοχωρεί κάποιους συμπολίτες μας, που νομίζουν ότι με το που θα ανοίξουν μια Κυριακή και νομίζω και τελειώνω με αυτό, όσον αφορά τα γενικότερα ζητήματα, που θα 'χουμε την ευκαιρία να πούμε.
Θα ήθελα να ακούσω στο κλείσιμο ότι, και δεν θα πω ούτε για το Σκαραμαγκά που δεν υπάρχει, ούτε για τη γιορτή του κρασιού, ούτε για τίποτα άλλο, νομίζω λοιπόν δυο πράγματα.

 Ενα, ότι πρέπει να πούμε σε σχέση με το ΜΠΛΟΚ 15, το 'χα κάνει και πέρυσι πρόταση, Ανοιχτό Πανεπιστήμιο ιστορικής μνήμης στο Χαϊδάρι, το δικαιούται πέρα κι έξω από τις άλλες διεκδικήσεις, να το περπατήσουμε γρήγορα. Είναι μία πρόταση που θα δώσει δημοσιότητα, κ.λπ., κ.λπ., δεν το αναλύω αυτή τη στιγμή

και το άλλο που θα 'θελα να το ακούσω απ' το Μιχάλη, νομίζω ότι είναι και προσωπική του υποχρέωση και να βοηθήσουμε όλοι σε αυτό,

 είναι ότι το Λοιμωδών πρέπει να ανοίξει.

Νομίζω αυτό είναι μία υποχρέωση πέρα από τα άλλα, Ψ.Ν.Α, να υπερασπιστούμε το Πνευματικό, κ.λπ., κ.λπ., έτσι όλα τα πράγματα να τα ιεραρχούμε. Νομίζω ότι ο Δήμος Χαϊδαρίου, εγώ το ζητάω ας πούμε από το Δημοτικό Συμβούλιο και τελείωσα, λέω λοιπόν ότι το Λοιμωδών ο Δήμος Χαϊδαρίου θα το πάρει πάνω του με ενέργειες που θα αφήσουν ιστορία θα έλεγα, γιατί αυτό το απαιτεί η συνολικότερη κατάσταση υγειονομικής βόμβας στο Χαϊδάρι.


Ευχαριστώ.

ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ

ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ : Ο Θοδωρής Σπηλιόπουλος ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ- ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΛΟΙΜΩΔΩΝ :Λειτουργία του Νοσοκομείου "Λοιμωδών"

Σχολιο για την Έκκληση του Δημου : ΜΗΝ ΒΓΑΖΕΤΕ ΚΛΑΔΕΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Σκαραμαγκάς : Επιτάχυνση διαδικασιών απόδοσης στους Χαϊδαριώτες της δημόσιας έκτασης 220 στρεμμάτων.

Συγκοινωνία. Προτάσεις και ενέργειες

Αριστερός δεν σημαίνει αρεστός νο 2 Η Πώς Εννοούμε οι Πολίτες σε δράση τη σχέση των πολιτών με την πόλη

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *