ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ- ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΙΡΗΝΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Κυριακή 24 Απρίλη 2016, στην πλατεία Δημαρχείου Χαϊδαρίου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση των "Πολιτών σε Δράση Χαϊδαρίου".Μια σημαντική εκδήλωση όπως πιστοποιεί και το θέμα της: "Μεσόγειος, Θάλασσα Ειρήνης".

Ο επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης "Πολίτες σε Δράση Χαϊδαρίου" Θοδωρής Σπηλιόπουλος, άνοιξε την εκδήλωση και αναφέρθηκε στο προσφυγικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας και τις δράσεις αλληλεγγύης που έχουν αναπτυχθεί και που πρέπει να γίνουν ακόμη, ώστε οι πρόσφυγες να αντιμετωπίζονται με ανθρωπιά και αξιοπρέπεια, όπως αρμόζει στην ιστορία του Χαϊδαρίου, όπου οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.

Η κ. Ντίνα Καλιοτζή- Χατχημιχάλογλου, εκπρόσωπος του Συλλόγου Μικρασιατών Αιγάλεω "ΟΙ ΝΕΕΣ ΚΥΔΩΝΙΕΣ", προσέγγισε το θέμα με μια ιδιαίτερη αναφορά στην ιστορία της προσφυγιάς των Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας, από τις πρώτες στιγμές του ξεριζωμού, μέχρι την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν.

Ο κ. Μάριος Λώλος ,φωτορεπόρτερ, παρουσίασε με πολύ παραστατικό τρόπο και μέσα από τις βιωματικές του εμπειρίες τον αγώνα που έδιναν όλο αυτό το διάστημα οι εθελοντές- αλληλέγγυοι και ο απλός κόσμος στα νησιά μας και κυρίως στη Λέσβο, για τη διάσωση και την περίθαλψη των προσφύγων.

Ο κ. Ανδρέας Μπελέγρης, δημοσιογράφος, προσέγγισε το θέμα του πολέμου γύρω από τη Μεσόγειο λέγοντας χαρακτηριστικά παραφράζοντας το τίτλο της εκδήλωσης ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μετέτρεψαν τη Μεσόγειο από Θάλασσα ειρήνης σε "θάλασσα πολέμου". Επίσης αναφέρθηκε σε προσωπικές βιωματικές μαρτυρίες από την Αίγυπτο με τη πτώση του Μπουμπάρακ.

Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο κ. Γ. Βελέντζας πρόεδρος των "Εν Ελλάδι Νεοφωκααίων Προσφύγων Χαϊδαρίου".Ο σύντομος χαιρετισμός του ήταν ουσιώδης , σεμνός , ανθρώπινος και προσέγγιζε το ζήτημα της προσφυγιάς με ένα ευαίσθητο τρόπο, όπως εξάλλου αρμόζει σε έναν άνθρωπο και ένα Σύλλογο μελών που οι γονείς τους γνώρισαν από πρώτο χέρι τον πόλεμο, το ξεριζωμό και την προσφυγιά!

Στο τέλος της εκδήλωσης το μουσικό συγκρότημα "Πορεία Δυτικά", με την εξαιρετική ερμηνεία τραγουδιών, χάρισε ευχάριστες στιγμές χαράς και διασκέδασης.

Oμιλία του Θοδωρή Σπηλιόπουλου https://youtu.be/CoqgQZDzy4w

1ο μέρος:

Προεκλογικά με έλεγαν βροχοποιό, σήμερα πάντως δεν έβρεξε. Συνήθως όταν κάναμε κάποια εκδήλωση, αναγκαζόμασταν και πηγαίναμε μέσα. Φυσάει λίγο αλλά θα το αντέξουμε απ΄ ότι φαίνεται.

Λοιπόν, γιατί κάναμε έτσι σύντομα τη σημερινή μας εκδήλωση οι Πολίτες σε δράση, με τίτλο ''Μεσόγειος, θάλασσα Ειρήνης'', 
θεωρήσαμε έτσι πως είναι οι εξελίξεις και στη χώρα περισσότερο και στη γειτονιά μας, σ΄ αυτήν την όμορφη περιοχή του Χαϊδαρίου, τη προσφυγούπολη ιστορικά, έχουμε ένα κέντρο φιλοξενίας μεταναστών και είμαστε στην ευχάριστη θέση να πούμε ότι συμβάλαμε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, στο να δημιουργηθεί ένα τέτοιο πολιτικό κλίμα που να πάρουμε σχεδόν ομόφωνη απόφαση στο δημοτικό συμβούλιο, με τη σύμφωνη γνώμη του δημοτικού συμβουλίου και του δημάρχου, στο να υποδεχτούμε και με την συμβολή και άλλων ανθρώπων όχι μόνο από την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και από τους μαζικούς φορείς της πόλης και τους εθνικοτοπικούς, στο να καλοδεχτούμε αυτούς τους ανθρώπους.

Ήδη έχουμε μπει στη δεύτερη εβδομάδα, σ΄αυτό το κέντρο φιλοξενίας, έχει φτάσει στους 1.600, ο δήμος, οι φορείς κι η περιφέρεια, μαζί με το ναυτικό που έχει τη διαχείριση όλης της κατάστασης, σ΄ ένα ανοιχτό camp που έχει πολύ καλές υποδομές, αυτή τη στιγμή δίνεται μια μάχη γι αυτούς τους τραυματισμένους ανθρώπους, που πέρασαν τη θάλασσα και επέζησαν, πάρα πολλά παιδιά, δίνεται καθημερινά μια μάχη υποστήριξης, της δικής μας ανθρωπιάς πρώτα σ΄αυτούς, παίζοντας έναν βοηθητικό ρόλο, αυτόν ακριβώς που μας ζητάνε οι δομές του ναυτικού, κυρίως στο συσσίτιο αλλά και σε άλλα πράγματα, δεδομένου ότι έρχονται συνεχώς καινούριος κόσμος, είναι ένα ζήτημα που θα το ζήσουμε όχι απλώς τους επόμενους μήνες, όχι μόνο εδώ και σε ολόκληρη τη χώρα συνολικά. Υπάρχουν ζητήματα εκτός απ αυτό που λέμε ανθρώπινη διαβίωση, η διατήρηση των πολιτισμικών στοιχείων που έχει σχέση με τη μάθηση αλλά και με το παιγνίδι των παιδιών.

Στο κάλεσμά μας για την σημερινή εκδήλωση, όπως είδατε, δεν βάλαμε ακριβώς τι ζητάμε, έπρεπε να συνεννοηθούμε με το συντονιστικό από την περιφέρεια κι από τον δήμο και το ναυτικό. 
Όπως είδατε δεν λέμε για τρόφιμα αυτή τη φορά, αλλά για είδη καθαριότητας και προσωπικής υγιεινής.

Υπάρχει κι ένα τραπεζάκι που στο ειδικό κουτί συγκεντρώνουμε χρήματα, για να αγοράσουμε αυτά τα είδη που μας ζήτησαν.

Η εκδήλωση λοιπόν αυτή έπρεπε να γίνει για ενίσχυση αυτού του κλίματος.

Υπήρξε μια ταλάντευση σε κάποιους συμπολίτες μας, κάποιοι για μικροπολιτικά παιχνίδια πατώντας σε δύο βάρκες, υπήρξαν κάποιοι που ήταν αντίθετοι στο δημοτικό συμβούλιο, παίζοντας το παιχνίδι της κολοκυθιάς, δηλαδή βάζοντας την έννοια του ανταποδοτικού στα ζητήματα της ανθρωπιάς, στο ζήτημα του αριθμού των προσφύγων αν θα είναι 1.500 κι αν σε αντάλλαγμα αυτών των ζητημάτων η κυβέρνηση θα πρέπει να λύσει ξαφνικά, όλα τα άλλα ζητήματα του Χαϊδαρίου, όπως το μετρό που δεν έχει έρθει 20 χρόνια, το τραμ που ζητάω εγώ, το ποδήλατο που ζητάει κάποιος άλλος, ποδηλατόδρομους και άλλα. 

Δεν μπήκαμε στο παιχνίδι της μικροπολιτικής απ΄την αρχή, κρατήσαμε χαμηλούς τόνους και στο δημοτικό συμβούλιο κι έξω στις ανακοινώσεις μας, βλέπουμε το θετικό και το αναδεικνύουμε κι έτσι θα συνεχίσουμε και στην πορεία.

Στη σημερινή μας συγκέντρωση που έχει τίτλο ''Μεσόγειος, Θάλασσα Ειρήνης'' και έχει σαν στόχο την αλληλεγγύη, θέλουμε ακριβώς να ανοίξουμε την οπτική μας και να δούμε σε μια πρώτη ανάγνωση, όχι μόνο το αποτέλεσμα του προσφυγικού και την αλληλεγγύη που πρέπει να κάνουμε αλλά σεβόμενοι το δόγμα που το λέγαμε πάντα οι Πολίτες σε Δράση , σκεφτόμαστε παγκόσμια και δρούμε τοπικά, πρέπει να σας πω πως αυτό αμφισβητήθηκε αλλά και το παράδειγμα στις δράσεις ενάντια στην ΤΤΙΡ που είχαμε τη χαρά ότι 2 δήμοι της Ελλάδας συμμετείχαν στη Βαρκελώνη στη συνάντηση που έγινε ενάντια στη συμφωνία για το εμπόριο Αμερικής Ευρώπης που καταργεί τους δασμούς και άλλα προστατευτικά μέτρα που έχουν σχέση με την τροφή, άρα θέλω να πω πως η εμπειρία και ο καθένας από τη δική του μεριά μπορεί να συμβάλει. 

Οι δήμοι δεν είναι για να μαζεύουν μόνο τα σκουπίδια, ο δήμαρχος δεν είναι μόνο να λύνει το πρόβλημα το καθημερινό, ο κάθε δήμος είναι κύτταρο δημοκρατίας. Εμείς αυτό υπηρετούμε, το υπηρετούσαμε πάντα και συνεχίζουμε σ΄αυτή τη πορεία.

Στη σημερινή μας συγκέντρωση συμμετέχουν τέσσερις ομιλιτές εκτός από εμένα, η Ντίνα Καλιοτζή Χατζημιχάλογλου που είναι εκπρόσωπος του συλλόγου μικρασιατών Αιγάλεω ''οι νέες Κυδωνίες'', εδώ πρέπει να σας πω πως η Ντίνα είναι μια Χαϊδαριώτισα που δραστηριοποιήθηκε συνδικαλιστικά στον ενιαίο σύλλογο εργαζομένων Αιγάλεω- Χαϊδάρι- Αγ. Βαρβάρα, συνεχίζει να είναι στρατευμένη και να δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά στους συνταξιούχους και η στράτευσή της έχει να κάνει και με το μουσείο μικρασιατικού πολιτισμού στο Αιγάλεω, με εκθέσεις ομαδικές και ατομικές. Ακολουθεί ομιλία της Ντίνας Καλιοτζή Χατζημιχάλογλου και χαιρετισμός του προέδρου των Νεωφωκαέων Χαϊδαρίου Γιάννη Βελέντζα. 

2ο μέρος: 

Οι εξελίξεις στη μέση ανατολή, ο πόλεμος στη Συρία ή ο πόλεμος για τη Συρία, είναι ένα θέμα που απασχολεί την κοινωνία και την Ευρώπη. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου η συμμαχία των προθύμων ενάντια στο ισλαμικό κράτος, άλλαξε μέσα σ΄ ένα χρόνο την κατάσταση έτσι ώστε στο συριακό μέτωπο και το ιρακινό μέτωπο, αλλού με την βοήθεια της Ρωσίας και αλλού με την Αμερικάνικη, η ρώσικη στη Συρία και η αμερικάνικη στο Ιράκ και εν κατακλείδι με τους ρώσικους βομβαρδισμούς και με τις ευλογίες των Αμερικάνων, απέτρεψαν την κυριαρχία του ισλαμικού κράτους.

 Και έτσι, κάνοντας έναν απολογισμό αυτή τη στιγμή, ενώ το ισλαμικό κράτος είχε φτάσει να έχει την κυριαρχία του σε έκταση όσο είναι η μεγάλη βρετανία και η ιρλανδία και σε πληθυσμό περίπου 20 εκατομμύρια, αυτή τη στιγμή έχουν μείνει μόνο κάποιες πόλεις στη Συρία και το Ιράκ.

Η ειρωνεία είναι ότι οι ρώσοι και οι αμερικανοί έχουν αναπτύξει δυνάμεις στο Αιγαίο, που κατά τύχη μας προστατεύουν από τον απρόβλεπτο Ερντογάν, όχι βεβαίως επειδή μας αγαπούν.

Στην ουσία και για να δούμε που βρισκόμαστε σήμερα, θα λέγαμε πως υπάρχει οδικός χάρτης Αμερικής Ρωσίας, για μια προσπάθεια ειρηνευτικής συνομιλίας και διαφόρων τεχνικών που χρησιμοποιούνται στη διπλωματία. Εμείς από τη δική μας τη μεριά θα λέγαμε πως ουσιαστική λύση θα ήταν η επαναθεμελίωση των σταθερών δομών που υπήρχαν από το 1979 ως το 2003 και όλα αυτά διαλύθηκαν εξ αιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. 

Όχι βέβαια με δικτατορικές κυβερνήσεις αλλά με χειραφετιμένες κοινωνίες αλλά με κοινοβουλευτικό τρόπο εκλεγμένες δυνάμεις που αντιστοιχούν στο αίσθημα του λαού.

Έχει μια σημασία όταν κουβεντιάζουμε για την έννοια της δημοκρατίας σ΄ αυτές τις χώρες, είναι ανάγκη να καταλάβουμε και αν θέλουμε να βοηθήσουμε μ΄ αυτά που κάνουμε και με τις ενέργειές μας, πρέπει και δεν είναι εύκολο και είμαι πως θα μας βοηθήσουν οι επόμενοι συνομιλητές, να καταλάβουμε την έννοια της δημοκρατίας και πως μπορούν να την βιώσουν αυτοί οι λαοί, προσαρμοσμένη στη δική τους πολιτισμική κουλτούρα. 

Μια και το έφερε η κουβέντα λοιπόν θα έλεγα οτι υπάρχει ένα ερώτημα, αν υπάρχει κάτι από την αραβική άνοιξη ή αν τελείωσε πολύ περισσότερο στην πρώτη επέτειο της πλατείας ταχριρ, προληπτικά ο στρατός είχε καταλάβει την περιοχή, έκανε άγρια καταστολή κι αν κάνουμε έναν απολογισμό στην Αίγυπτο και στη Συρία μόνο και θα πουν και οι άλλοι ομιλητές τα υπόλοιπα, πρέπει να πούμε πως το τελευταίο χρονικό διάστημα με τη δικτατορία επί της ουσίας στην Αίγυπτο έχουμε χίλιες δολοφονίες, στη δε Συρία να νούμερα μπορεί να είναι και λάθος, μιλάνε για 250.000 νεκρούς, 4.000.000 πρόσφυγες 7.500.000 εκτοπισμένους, σε σύνολο ενός λαού 23.000.000. Αν κάτι λοιπόν εμείς έχουμε να κάνουμε είναι με νηφάλια οπτική να δούμε αυτό που λέμε νοτιοανατολική μεσόγειος, μέσα από αυτό το σύνθημα που κάποτε τραγουδάγαμε στους δρόμους, Μεσόγειος, Θάλασσα Ειρήνης. 

Υπάρχει αναγκαιότητα σήμερα, πέρα από αυτά τα κοινότυπα που τα γνωρίζουμε κάποιοι και λόγω ηλικίας, ότι είναι η διασταύρωση 3 ηπείρων, πολιτισμών, γεωστρατηγικός κόμβος κ.λπ. , θα έλεγα πως υπάρχουν και νέα ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της δημοκρατίας κι όταν λέμε δημοκρατία εννοούμε το οικονομικό καθεστώς, τις εξαρτήσεις των κοινωνιών και αναφέρομαι στην Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη ενεργειακά, δυστυχώς εξαρτάται από αλλού 65% σε σχέση με το φυσικό αέριο, με προοπτική να φτάσει μέσα στην 5ετία 80%. Όσον αφορά το πετρέλαιο αυτή τη στιγμή η εξάρτησή της είναι 80%.

 Οι ολοκληρωμένες ζώνες της Ελλάδας και της Κύπρου έχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων, πιθανά να αποτελέσουν σημαντική εναλλακτική διέξοδο, στην ενεργειακή εξάρτηση της ευρωπαϊκής ένωσης. Η δε θαλάσσια κυπριακή ΑΟΖ που θεωρείται και ασφαλής διαμετακομιστική οδός, παίρνοντας υπόψη την ουκρανική κρίση και την τουρκική αναξιοπιστία.

Βεβαίως υπάρχουν προβλήματα μεταξύ του Ισραήλ με τον Λίβανο αλλά δεν υπάρχει και άλλη λύση που με νηφάλιες πολιτικές παρεμβάσεις, η ευρωπαϊκή ένωση να μπορέσει να αξιοποιήσει αυτά τα κοιτάσματα που βέβαια προϋπόθεση για να γίνει αυτό σημαίνει ''ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΙΡΗΝΗΣ''.

Άλλο ένα ζήτημα που πρέπει να παρθεί υπόψη είναι πως η ελληνική κυβέρνηση έχει πάρει άπειρες πρωτοβουλίες, έχει αλλάξει τον πολιτικό χάρτη και την ατζέντα, παίρνοντας υπόψη όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα για τη χώρα μας. Άρα λοιπόν εμείς λέμε Μεσόγειος Θάλασσα Ειρήνης την χρειαζόμαστε να είναι τέτοια, να είναι δρόμος ανοιχτός για τις μεταναστευτικές ροές, κοιτίδα πολιτισμού και περιοχή έλξης του παγκόσμιου τουρισμού.

Η κυβέρνηση της αριστεράς αναγκάστηκε σε μια φάση μεγάλης οικονομικής κρίσης που δεν την δημιούργησε αυτή, να λειτουργήσει και σε μια φάση οξείας προσφυγικής κρίσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου και πετυχημένα απέναντι στις ξενοφοβικές κυρίαρχες δυνάμεις της ευρώπης, ρατσιστικές, εθνικιστικές και ναζιστικές, τον τούρκικο επεκτατισμό, κατάφερε να διασώσει εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, να περιθάλψει και να φιλοξενήσει με ανθρώπινες συνθήκες ανοιχτά camp που βελτιώνονται συνεχώς, τους 53.000 πρόσφυγες που εγκλοβίστηκαν στη χώρα μας, ενώ πέρασαν 900.000 και να αξιοποιήσει τα κινήματα αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο. Να δώσει μάχες μέσα στην ευρωπαϊκή ένωση και συνεχίζει να παλεύει για αλλαγή του Δουβλίνο ΙΙ, το οποίο θεωρείται ξεπερασμένο, αναχρονιστικό σε σχέση με τους μετανάστες και τους πολιτικούς πρόσφυγες. Να αξιοποιήσει προσωπικότες και φορείς, όπως ο πάπας κ.λπ.

Η αναγκαστική συμφωνία ευρωπαϊκής ένωσης και τουρκίας, παρόλα αυτά, μας επέτρεψε να βγούμε από το μονοσήμαντο κάδρο ευθύνης για τις προσφυγικές ροές, να αλλάξουμε εν μέρη τους αρνητικούς συσχετισμούς και να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος απέναντι σε μια Ευρώπη διπρόσωπη, άτολμη, ανεκτική στο παιχνίδι των κλειστών συνόρων που την νεοφιλελεύθερη ηθική της χρεοκοπία δεν διστάζει να την χρεώσει σε περιφερειακές δυνάμεις όπως την Ελλάδα.

Εμείς εδώ, οι Πολίτες σε δράση Χαϊδαρίου, θα λέγαμε ότι τα αιτήματα παραμένουν. Και μ αυτή την οπτική, με νηφάλιο τρόπο υπερασπιζόμαστε τα θετικά της κυβέρνησης, ανεχόμαστε τους συμβιβασμούς, προσπαθούμε να διαμορφώσουμε τις συμμαχίες, στο μέτρο που μας αφορά, της επόμενης ημέρας, σε επίπεδο λαού και κινημάτων, σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Δηλαδή παλεύουμε για σύνορα ανοιχτά, για ίση κατανομή προσφύγων, για ελεύθερο διάλογο, για εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ.

Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που κάνοντας αυτή την εκδήλωση μας έβαλαν και οι συμπολίτες μας. Μπαίνουν έτσι κι αλλιώς, τι κάνουμε;; ασχολούμαστε με τους πρόσφυγες;; ταΐζουμε τους πρόσφυγες και αφήνουμε τους δικούς μας ανθρώπους;; υπάρχουν πολλοί τρόποι να απαντήσει κανείς και σε πολιτικό επίπεδο με την έννοια του προγράμματος της ανθρωπιστικής κρίσης της κυβέρνησης αλλά θα έλεγα τους ανθρώπους που επικαλούνται την πατρίδα και την ορθοδοξία, υπάρχουν τρόποι να απαντήσει κανείς είτε με ευαγγελικές ρήσεις ή με τον προχωρημένο λόγο του πατριαρχείου, τον νηφάλιο σχετικά λόγο του αρχιεπισκόπου Ελλάδας και κυρίως με το ιστορικό μήνυμα που και οι δύο προηγούμενοι μαζί με τον πάπα εξέπνευσαν σ΄ όλο τον κόσμο και που στην ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έλαχε ο κλήρος να τους υποδεχτεί, για να πούνε μαζί όχι στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, ναι στον άνθρωπο, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής ή θρησκείας.

Αυτό το αποδεικνύουν οι άνθρωποι της παράταξης και οι φίλοι μας καθημερινά στο Σκαραμαγκά, το υπηρετεί το σύνολο των Χαϊδαριωτών και γι αυτό είμαστε υπερήφανοι.

Η δημοτική μας παράταξη, από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε το προσφυγικό πήραμε πρωτοβουλίες, συνεχίζοντας την παράδοση που είχαμε και στο παρελθόν για τη Γάζα, για το Κομπάνι κ.λπ. Αλλά και ο δήμος και οι φορείς υπηρετούν το προσφυγικό στην ίδια κατεύθυνση.

Το δεύτερο ερώτημα που μπαίνει είναι ζήτημα δημοκρατίας και είναι: μπορούμε σε μια φάση που έπρεπε να είμαστε συγκεντρωμένοι στην παραγωγική, κοινωνική και πολιτική ανασυγκρότηση σαν χώρα, είναι δυνατόν να καταναλώνουμε τέτοια ενέργεια, το σύνολο του πολιτικού προσωπικού και εμείς όλοι, στην αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, όχι μόνο στο Σκαραμαγκά αλλά και γενικότερα;;;

Εμείς λέμε θέλουμε και μπορούμε, πρέπει γιατί έχουμε χρέος, η σύγκρουση αυτή που υπάρχει ανάμεσα στον νεοφιλελευθερισμό, συνολικά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, να λυθεί μόνιμα και διαχρονικά υπέρ της δημοκρατίας. Σε συνθήκες δύσκολης συμφωνίας αναμενόμενης αξιολόγησης με στόχο την οριστική διέξοδο από την κρίση και την επιτροπεία στο τέλος της 3ετίας, απαιτείται πρώτα και κύρια να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας, να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη μας και μ αυτό τον τρόπο να δυναμώσει και η συμβολή μας και απ αυτή την πλευρά, σαν συστατικό της δημοκρατίας και της συμμαχίας κατά της λιτότητας, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Τελειώνοντας, διαβάζω κάποιες φράσεις από τους στίχους ενός νέου ποιητή που γεννήθηκε στη Κένυα και κατοικεί στην Αγγλία:

Κανένας δεν αφήνει τη πατρίδα του, εκτός αν η πατρίδα του, είναι το στόμα ενός καρχαρία...

Κανένας δεν αφήνει τη πατρίδα του, εκτός αν η πατρίδα σου, σε κυνηγάει... ακόμη και τότε, ψέλνεις τον εθνικό ύμνο και σκίζεις το διαβατήριο σου σε τουαλέτες αεροδρομίου...

Κανένας δεν βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα, εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά...

Κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων ή τη φυλακή παρά μόνον γιατί είναι ασφαλέστερα από μια πόλη που φλέγεται...