Νικος Φιλης κΠόντιοι....Θ.Σ:Καταψηφισαμε την ακροδεξιά ρητορεία της ΝΔ και υπερασπιστηκαμε το αυτονόητο δικαίωμα της διαφορετικότητας και της διαφορετικής ιστορικής γνωμης

ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Τελικά, ακόμη και άνθρωποι που αποφεύγουν να πάρουν θέση επί των πολιτικών ζητημάτων, παίρνουν θέση. Και αυτό, βέβαια, είναι ευχάριστο, γιατί επί της ουσίας τα πράγματα, είτε έτσι είτε αλλιώς πρέπει να λέγονται με το όνομα τους. Τι έκανε, λοιπόν, ο "βέβηλος" Υπουργός; Πως ξεκίνησε η ιστορία; Σε μία τρίωρη εκπομπή, με μία στημένη ερώτηση στο τέλος, η παγίδα είχε ήδη στηθεί. Ο Φίλης, λοιπόν, θα έπρεπε ή να αποχωρήσει και να επικαλεσθεί ότι έχει πονόκοιλο, να το πούμε έτσι, ή θα έπρεπε να απαντήσει. Ή θα έπρεπε να κάνει κωλοτούμπα ή θα έπρεπε να πει την άποψη του.

Η ουσία, λοιπόν. Επί ποιου πράγματος κουβεντιάζουμε; Τι ξαφνικά προέκυψε σε αυτό το ζήτημα; Ειπώθηκε, λοιπόν, μία προσωπική άποψη που είχε γίνει πριν από εφτά χρόνια, ενώ είπε ότι σαν Υπουργός της Κυβέρνησης στηρίζει την κυβερνητική πολιτική γι’ αυτό το θέμα, επειδή το κράτος έχει συνέχεια και η ελληνική Βουλή, άσχετα, δε θα το κουβεντιάσουμε αυτήν τη στιγμή, πήρε μια θέση που λέει περί Γενοκτονίας των Ποντίων και την οποία σέβεται και αυτή η Κυβέρνηση. Αυτό είναι το πρόβλημα ή ότι η Νέα Δημοκρατία μπροστά στα πολιτικά της αδιέξοδα και που επειδή δεν έχει που να κρυφτεί για το σύνολο της πολιτικής της και μπροστά στο προεκλογικό αγώνα που κάνουν οι τέσσερις της υποψήφιοι, αγκιστρώθηκε, όπως κάνει και για άλλα ζητήματα κατά καιρούς ή στοχοποιεί κάποιους Υπουργούς της Κυβέρνησης και με αφορμή αυτό το συγκεκριμένο θέμα, στην ουσία περί ποιου πράγματος πρόκειται;

Πρόκειται περί της διαφορετικής άποψης που έγινε κάποια συζήτηση ή περί της προσπάθειας φίμωσης στα πλαίσια μιας εθνικής κάθαρσης ιδεολογικού χαρακτήρα που επιχειρείται να μην αγγίζεται τίποτα, ότι ξεπερνάει αυτό που λέμε την κοινή γνώμη που καλλιέργησε για τόσα χρόνια ο χώρος της Νέας Δημοκρατίας; Περί αυτού πρόκειται. Σε αυτό το πράγμα, λοιπόν, που αυτό είναι το πολιτικό ζήτημα, έχει μεγάλη πολιτική σημασία το τι ειπώθηκε από τον καθέναν. Και προκαλεί έκπληξη και το ΚΚΕ, το οποίο χρεώνει τον Φίλη και όχι αυτούς που με αφορμή και το ζήτημα του Κουμουτσάκου, το οποίο ήταν μία φασιστική επίθεση, ψάχνουν να βρουν ηθικούς αυτουργούς. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία και αυτό εδώ το ψήφισμα που δε λέει τίποτα για το στημένο της υπόθεσης. Κάνει μία αναφορά, βέβαια, στα γεγονότα, λες και αυτό είναι το πρόβλημα. Μα αφού δεν κουβεντιάζουμε αυτό το ζήτημα.

Κουβεντιάζουμε αν ένας άνθρωπος σε μία εποχή που μιλάμε όλοι, ή τέλος πάντων αυτοί που βρίσκονται στο εδώ πεζοδρόμιο και θέλουν να είναι στην Αριστερά και στο προοδευτικό μέτωπο και τα λοιπά, υπερασπιζόμαστε τους δρόμους της μετανάστευσης, τους δρόμους του αντιρατσισμού, τους δρόμους του αντιφασισμού, τους δρόμους της διαφορετικότητας. Τώρα θα έρθει και το νομοσχέδιο στη Βουλή που είναι προχωρημένο σε σχέση με την πολιτική αντίληψη όσον αφορά τους ανθρώπους του ίδιου φύλλου να μπορούν να συμβιούν και λοιπά. 

ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Τι αμφισβητείτε; Ότι μπορεί κάποιος να έχει διαφορετική άποψη; Ένα ζήτημα που έχει λυθεί εδώ και είκοσι τριάντα χρόνια για μια σειρά πράγματα ή στοχοποιείται το ζήτημα της θρησκείας, το τι θα λένε τα βιβλία για μια σειρά ζητήματα; Για ζητήματα που έχουν λυθεί από την εποχή του Σημίτη; Αν ένα παιδί που έχει διαφορετική αντίληψη, πρέπει να βρίσκει νόμιμο τρόπο να μπορεί να εκφράζει τη διαφορετικότητα του και να μην κάνει ομολογιακή δήλωση τέτοιου ή άλλου χαρακτήρα, ναι ή όχι στο σχολείο; Και αυτά τα καταπίνουμε αβρόχοις ποσί αυτοί που λέμε ότι είμαστε στην Αριστερά ή υποστηρίζουμε το κομουνιστικό κόμμα; Γιατί περί αυτού πρόκειται του ζητήματος και όχι για την ουσία.

Για στην ουσία είναι λυμένο, ότι τουλάχιστον για τους ιστορικούς, έχει ανοίξει μία συζήτηση ποια είναι τα όρια της Γενοκτονίας, ποια είναι τα όρια της εθνοκάθαρσης, που είναι ένα ζήτημα μιας ιστορικής αφήγησης που τέλος πάντων μας ξεπερνάει. Σε πολιτικό επίπεδο αυτή τη στιγμή το κράτος μιλάει για Γενοκτονία όπως έχει αναγνωριστεί και η Γενοκτονία των Αρμενίων, αν και ιστορικά ξεκίνησε αυτός ο όρος να χρησιμοποιείται για τις περιπτώσεις όπου θέλουμε να αφανιστεί το έθνος από οπουδήποτε, από παντός γης. Αλλά εγώ λέω ακόμα και αν υπάρχει διαφορετική άποψη.

Αυτό είναι το θέμα κατά τη γνώμη μου, στο οποίο δεν μπορούμε να κρύβουμε τα μάτια. Εννοείται ότι δεν ψηφίζουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο ψήφισμα, γιατί με τον τρόπο που κλείνει το ψήφισμα της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου, στην ουσία κλείνει τα μάτια σε ένα ζήτημα, το οποίο δεν είναι απλώς ηθικής τάξης, είναι ζήτημα δημοκρατικής τάξης και κατά τη γνώμη είναι λανθασμένο κατά τον τρόπο που το βάζει. Αλλιώς, θα μπορούσαμε να το ψηφίσουμε αν δεν υπήρχε η τελευταία παράγραφος, αλλά νομίζω ότι φτιάχτηκε ακριβώς με αυτόν τον τρόπο αυτό το ψήφισμα για να μπορεί να το ψηφίσει μόνη της η πλειοψηφία. Αυτά.