υπερ εργαζομενων Για τη δημοκρατία έχουν πολύ σημασία οι πολιτικές αποφάσεις...και η δημοσιοτητα ...
Για το επιδομα 176 ευρω αναδρομικα ΠΡΑΧΤΙΚΑ 14/1/2015
ΣΠ∞ΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Λοιπόν, με αφορμή αυτό το θέμα κ. Πρόεδρε, το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, θέλω να θέσω κι ορισμένα ζητήματα εισαγωγικά, όσον αφορά την υπεράσπιση των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου στα πλαίσια της δημοσιότητας, ή των Δημοτικών Συμβούλων και εννοώ και αφορά και εμένα προσωπικά, όσον αφορά ενέργειες ή πράξεις
και ανοίγω λοιπόν ένα ζήτημα, που λέγεται ότι, θα ήθελα επειδή τη θεωρώ σημαντική αυτή την πολιτική απόφαση και δεν γνωρίζω ποια θα 'ναι η τύχη του στα τοπικά, ή στα διαδημοτικά μέσα ενημέρωσης, ανοίγω λοιπόν ένα ζήτημα, το 'χω ξαναθέσει με κάποιο τρόπο και άλλη φορά, ότι ο Δήμος σαν ολότητα υπερασπιζόμενος το έργο που γίνεται στο Δημοτικό Συμβούλιο, θα πρέπει για τα κρίσιμα ζητήματα, και δεν είναι και τα 34 ζητήματα κάθε φορά το ίδιο κρίσιμα
, θα πρέπει να μπορεί να υπερασπίζεται το έργο, τις αποφάσεις και τις αντιφάσεις που πιθανόν να υπάρχουν.
Το λέω αυτό με αφορμή ότι προχθές έγινε μία εκδήλωση του Δήμου, απ' αυτές που έχω ζητήσει να κάνει και που χαιρέτισα ότι πρέπει να κάνει ο Δήμος μία αντιφασιστική εκδήλωση για τον Αλεξάντρο Κάστρο Εσπίν, στην οποία εγώ παραβρέθηκα.
Ομως, στα Μέσα τα τοπικά και τα διαδημοτικά ήμουνα ήμουνα ωσί παρών, δηλαδή απών.
Το λέω, ένα ζήτημα είναι αυτό.
Ενα άλλο ζήτημα και χρησιμοποιώ αυτά τα παραδείγματα για να το ενισχύσω, που με αφορούν, από την όλη συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο και πέρα απ' τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις για το παλιό Δημαρχείο, επίσης περίπου όλοι οι άλλοι συνάδελφοι κάτι είχαν να πουν, εγώ μάλλον απουσίαζα. Θέλω λοιπόν να πω με αφορμή αυτά τα δύο ζητήματα, ότι
ανοίγω ένα ζήτημα δημοσιοποίησης των σημαντικών αποφάσεων και σαν τέτοιο θεωρώ τη σημερινή μας συζήτηση.
Επί τη ευκαιρία, θέλω να πω ότι το ζήτημα του Δημαρχείου, του παλιού Δημαρχείου βρίσκεται σε καλό δρόμο. Υπάρχει εισηγητική έκθεση. Το λέω γιατί υπήρξε και κρίση, επίκριση, ή τέλος πάντων ερωτηματικό για τη δική μου στάση
Απο 14/1/2015
.ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω.
Βάζω το ζήτημα της δημοσιότητας και σας δίνω δύο παραδείγματα.
Θα είχα τελειώσει. Λέω, το οποίο βρίσκεται σε δρόμο, ακριβώς αυτόν που όλοι θα θέλαμε να πάρουμε.
Δηλαδή, να ανακληθεί αυτή η απόφαση και να χρησιμοποιηθούν αλλιώς τα χρήματα. Ενα ζήτημα λοιπόν είναι η δημοσιότητα αυτής της απόφασης που θα πάρουμε, δηλαδή να ανακληθεί αυτή η απόφαση και να χρησιμοποιηθούν αλλιώς τα χρήματα.
Ενα ζήτημα λοιπόν είναι η δημοσιότητα αυτής της απόφασης που θα πάρουμε.
Ενα δεύτερο ζήτημα και έχει σχέση με το τι παλεύουμε, θα πω το εξής. Αν σε δύσκολες συνθήκες, όπως ήταν το προηγούμενο χρονικό διάστημα, υπήρχαν δικαστές που παρά την αντεργατική πολιτική και το σύνολο των κατακλυσμών όλων αυτών των πολιτικών, διοικητικών, αντιδημοκρατικών αποφάσεων όσον αφορά το Εργατικό Δίκαιο και άλλα κοινωνικά ζητήματα, αλλά μια και στεκόμαστε σε αυτή την πλευρά, μπόρεσαν να τοποθετηθούν και να υπερασπίσουν τα εργατικά δικαιώματα, αισιοδοξώ ότι την επόμενη μέρα που θα γυρίσει σελίδα σε δέκα μέρες και στην Ελλάδα, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε το κοινωνικό εκείνο εκεί κλίμα, που στο Δικαστικό Σώμα που έχει τη δική του αυτονομία και παίζει ρόλο όσον αφορά το ζήτημα της δημοκρατίας και την εκδίκαση των αποφάσεων, στο τι αποφάσεις θα παίρνει.
Υπάρχει ένα ερώτημα, που έβαλε σωστά ο κ. Μποζίκας, ότι είναι ένα ζήτημα οικονομικής αιμορραγίας και δεν γνωρίζει αν μπορεί να πληρωθεί. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το ερώτημα, αλλά θα ήθελα να σας πω το εξής.
Για τη δημοκρατία έχουν πολύ σημασία οι πολιτικές αποφάσεις.
Θα χρησιμοποιήσω με πολύ σύντομο τρόπο ένα προσωπικό παράδειγμα από την οικογένειά μου.
Ο πατέρας μου τέσσερις φορές την περίοδο της χούντας, ενώ ήταν να γίνει επιθεωρητής, κρίθηκε σαν ανεπαρκής για κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους. Αυτό σημαίνει ότι είχε και μία οικονομική αιμορραγία θα λέγαμε, έτσι καταλαβαίνετε. Η εκδίκαση αυτής της υπόθεσης, που ξεκίνησε από το 1970 περίπου στην οικογένειά μας, εκδικάστηκε η τελική απόφαση και δικαίωση, όχι αυτό που θα θέλαμε σε οικονομικό επίπεδο, αλλά σε πολιτικό επίπεδο σίγουρα, περίπου το 1990, δηλαδή είκοσι χρόνια μετά.
Επομένως λοιπόν, όταν γίνονται τέτοιες ενέργειες, γίνονται και για την ηθική δικαίωση και γιατί ανοίγεις δρόμους και θέλω να πω το εξής. Η επιδοματική πολιτική που ακολούθησαν διάφορες Κυβερνήσεις σε μία άλλη εποχή, που δεν είναι ώρα να τα πούμε όλα και γιατί και για το πως που είχε σχέση με τον κατακερματισμό των εργαζομένων, στην ουσία τι εξυπηρετούσε; Εξυπηρετούσε, ώστε να δοθούν κάποια χρήματα.
Είναι γνωστό τοις πάσι, σε όλο το δημοκρατικό τόξο θα λέγαμε, στους εργατικούς αγώνες, στα Κόμματα της Αριστεράς, ότι ακόμα και όταν υπήρχανε λογικές αποδοχής αυτών των πραγμάτων, γίνονταν στη λογική ότι πρέπει να εξυπηρετηθεί το εργατικό δικαίωμα της οικονομικής διεκδίκησης και περάσαμε περίπου μία εικοσιπενταετία με αυτό τον τρόπο.
Λέω λοιπόν ότι είναι σημαντική η σημερινή απόφαση εμείς που θα πάρουμε, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα αυτό των εργαζομένων
κι αισιοδοξώ ότι στα πλαίσια μιας συνολικής άλλης πορείας του Κράτους, αντίστροφης απ' αυτήν που τα 240 δισεκατομμύρια του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος γίνανε 160, κυρίως σε βάρος και μοναδικά θα έλεγα σε βάρος των εργαζομένων,
θα δοθεί η δυνατότητα σε μια πορεία διεκδίκησης, γιατί όλα αυτά τα πράγματα δεν χαρίζονται, διεκδικούνται θα έλεγα και υποστηρίζονται με σαφείς πολιτικές πράξεις και οι Δήμοι και το 'χουμε πει και συμφωνούμε νομίζω και με την Πλειοψηφία, μπορούν να παίξουν στην πολιτική δημοκρατία που θέλουμε να αναπτυχθεί και είναι αιτούμενο και διεκδικήσιμο για το τι δημοκρατία θα 'χουμε, μπορούν να παίζουν το δικό τους ρόλο, μια και είναι δίπλα στους εργαζόμενους.
Δεν είναι βέβαια το Σωματείο τους, αλλά είναι εκεί στη γειτονιά, εκεί που βιώνουν και μπορούν να παίξουν το δικό τους ρόλο.
Κι ένα τελευταίο με αφορμή αυτό.
Ενα τελευταίο με αφορμή αυτό και κλείνω, για τη Νομική Υπηρεσία. Το 'χω πει μια - δυο φορές, αλλά έτυχε να μην είναι η κ. Πετροπούλου. Είναι μία προσπάθεια να μας δώσει μια σαφή εικόνα και για το σύνολο, νομίζω ότι είναι επαρκέστατη η εικόνα, μπορεί να μην είναι νομολογία όπως θα 'θελε κάποιος άλλος συνάδελφος, ναι, η κρίση, αλλά μας δίνει ακριβώς το τι γίνεται.
Εχω πει λοιπόν και το ξανά αξιοποιώ αυτή την, γιατί αυτό είναι κόπος εργασίας, δεν είναι copy - paste, πρέπει καποια πράγματα να κάνεις, κ.λπ., κ.λπ., επειδή θεωρώ ότι ο Δήμος έχει πολλά πράγματα να κάνει, εγώ λέω λοιπόν ότι οι διοικητικοί μας υπάλληλοι που βρίσκονται στις Νομικές Υπηρεσίες, θα πρέπει με θάρρος να ζητήσουνε και κάλυψη από τα έξω, αν χρειαστεί για διάφορα ζητήματα.
Το λέω σαν παράδειγμα εδώ που είναι και ο Δήμαρχος. Μπορεί βεβαίως να μην μπορούμε να διαθέσουμε, ή να μη θέλουμε να διαθέσουμε για το διαχειριστικό έλεγχο 250.000, λέω π.χ., για να αναθέσουμε σε ένα Γραφείο. Το αφήνω αυτό.
Ομως για μία σειρά κατηγορίες και περιπτώσεις που πιθανά να μην μπορεί να αντέξει η Νομική μας Υπηρεσία, υπάρχουνε δεκάδες χιλιάδες δικηγόροι, που με την αντίστοιχη αμοιβή θα διεκδικήσουν εν ονόματι του Δήμου διαφυγόντα ή καθυστερούμενα έσοδα και είναι γνωστές οι κατηγορίες αυτές που έχουμε πει και που δεν πρέπει να χάσουμε το χρόνο, ώστε να βρεθούμε μετά ότι εκδικάστηκαν, ή δεν ήμασταν εγκαίρως, κ.λπ., κ.λπ. Χρησιμοποιώ και αυτό και έκλεισα κ. Πρόεδρε. Με συγχωρείτε για τις αναφορές σε αυτά τα θέματα.
ΣΠ∞ΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Λοιπόν, με αφορμή αυτό το θέμα κ. Πρόεδρε, το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, θέλω να θέσω κι ορισμένα ζητήματα εισαγωγικά, όσον αφορά την υπεράσπιση των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου στα πλαίσια της δημοσιότητας, ή των Δημοτικών Συμβούλων και εννοώ και αφορά και εμένα προσωπικά, όσον αφορά ενέργειες ή πράξεις
και ανοίγω λοιπόν ένα ζήτημα, που λέγεται ότι, θα ήθελα επειδή τη θεωρώ σημαντική αυτή την πολιτική απόφαση και δεν γνωρίζω ποια θα 'ναι η τύχη του στα τοπικά, ή στα διαδημοτικά μέσα ενημέρωσης, ανοίγω λοιπόν ένα ζήτημα, το 'χω ξαναθέσει με κάποιο τρόπο και άλλη φορά, ότι ο Δήμος σαν ολότητα υπερασπιζόμενος το έργο που γίνεται στο Δημοτικό Συμβούλιο, θα πρέπει για τα κρίσιμα ζητήματα, και δεν είναι και τα 34 ζητήματα κάθε φορά το ίδιο κρίσιμα
, θα πρέπει να μπορεί να υπερασπίζεται το έργο, τις αποφάσεις και τις αντιφάσεις που πιθανόν να υπάρχουν.
Το λέω αυτό με αφορμή ότι προχθές έγινε μία εκδήλωση του Δήμου, απ' αυτές που έχω ζητήσει να κάνει και που χαιρέτισα ότι πρέπει να κάνει ο Δήμος μία αντιφασιστική εκδήλωση για τον Αλεξάντρο Κάστρο Εσπίν, στην οποία εγώ παραβρέθηκα.
Ομως, στα Μέσα τα τοπικά και τα διαδημοτικά ήμουνα ήμουνα ωσί παρών, δηλαδή απών.
Το λέω, ένα ζήτημα είναι αυτό.
Ενα άλλο ζήτημα και χρησιμοποιώ αυτά τα παραδείγματα για να το ενισχύσω, που με αφορούν, από την όλη συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο και πέρα απ' τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις για το παλιό Δημαρχείο, επίσης περίπου όλοι οι άλλοι συνάδελφοι κάτι είχαν να πουν, εγώ μάλλον απουσίαζα. Θέλω λοιπόν να πω με αφορμή αυτά τα δύο ζητήματα, ότι
ανοίγω ένα ζήτημα δημοσιοποίησης των σημαντικών αποφάσεων και σαν τέτοιο θεωρώ τη σημερινή μας συζήτηση.
Επί τη ευκαιρία, θέλω να πω ότι το ζήτημα του Δημαρχείου, του παλιού Δημαρχείου βρίσκεται σε καλό δρόμο. Υπάρχει εισηγητική έκθεση. Το λέω γιατί υπήρξε και κρίση, επίκριση, ή τέλος πάντων ερωτηματικό για τη δική μου στάση
Απο 14/1/2015
.ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω.
Βάζω το ζήτημα της δημοσιότητας και σας δίνω δύο παραδείγματα.
Θα είχα τελειώσει. Λέω, το οποίο βρίσκεται σε δρόμο, ακριβώς αυτόν που όλοι θα θέλαμε να πάρουμε.
Δηλαδή, να ανακληθεί αυτή η απόφαση και να χρησιμοποιηθούν αλλιώς τα χρήματα. Ενα ζήτημα λοιπόν είναι η δημοσιότητα αυτής της απόφασης που θα πάρουμε, δηλαδή να ανακληθεί αυτή η απόφαση και να χρησιμοποιηθούν αλλιώς τα χρήματα.
Ενα ζήτημα λοιπόν είναι η δημοσιότητα αυτής της απόφασης που θα πάρουμε.
Ενα δεύτερο ζήτημα και έχει σχέση με το τι παλεύουμε, θα πω το εξής. Αν σε δύσκολες συνθήκες, όπως ήταν το προηγούμενο χρονικό διάστημα, υπήρχαν δικαστές που παρά την αντεργατική πολιτική και το σύνολο των κατακλυσμών όλων αυτών των πολιτικών, διοικητικών, αντιδημοκρατικών αποφάσεων όσον αφορά το Εργατικό Δίκαιο και άλλα κοινωνικά ζητήματα, αλλά μια και στεκόμαστε σε αυτή την πλευρά, μπόρεσαν να τοποθετηθούν και να υπερασπίσουν τα εργατικά δικαιώματα, αισιοδοξώ ότι την επόμενη μέρα που θα γυρίσει σελίδα σε δέκα μέρες και στην Ελλάδα, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε το κοινωνικό εκείνο εκεί κλίμα, που στο Δικαστικό Σώμα που έχει τη δική του αυτονομία και παίζει ρόλο όσον αφορά το ζήτημα της δημοκρατίας και την εκδίκαση των αποφάσεων, στο τι αποφάσεις θα παίρνει.
Υπάρχει ένα ερώτημα, που έβαλε σωστά ο κ. Μποζίκας, ότι είναι ένα ζήτημα οικονομικής αιμορραγίας και δεν γνωρίζει αν μπορεί να πληρωθεί. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το ερώτημα, αλλά θα ήθελα να σας πω το εξής.
Για τη δημοκρατία έχουν πολύ σημασία οι πολιτικές αποφάσεις.
Θα χρησιμοποιήσω με πολύ σύντομο τρόπο ένα προσωπικό παράδειγμα από την οικογένειά μου.
Ο πατέρας μου τέσσερις φορές την περίοδο της χούντας, ενώ ήταν να γίνει επιθεωρητής, κρίθηκε σαν ανεπαρκής για κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους. Αυτό σημαίνει ότι είχε και μία οικονομική αιμορραγία θα λέγαμε, έτσι καταλαβαίνετε. Η εκδίκαση αυτής της υπόθεσης, που ξεκίνησε από το 1970 περίπου στην οικογένειά μας, εκδικάστηκε η τελική απόφαση και δικαίωση, όχι αυτό που θα θέλαμε σε οικονομικό επίπεδο, αλλά σε πολιτικό επίπεδο σίγουρα, περίπου το 1990, δηλαδή είκοσι χρόνια μετά.
Επομένως λοιπόν, όταν γίνονται τέτοιες ενέργειες, γίνονται και για την ηθική δικαίωση και γιατί ανοίγεις δρόμους και θέλω να πω το εξής. Η επιδοματική πολιτική που ακολούθησαν διάφορες Κυβερνήσεις σε μία άλλη εποχή, που δεν είναι ώρα να τα πούμε όλα και γιατί και για το πως που είχε σχέση με τον κατακερματισμό των εργαζομένων, στην ουσία τι εξυπηρετούσε; Εξυπηρετούσε, ώστε να δοθούν κάποια χρήματα.
Είναι γνωστό τοις πάσι, σε όλο το δημοκρατικό τόξο θα λέγαμε, στους εργατικούς αγώνες, στα Κόμματα της Αριστεράς, ότι ακόμα και όταν υπήρχανε λογικές αποδοχής αυτών των πραγμάτων, γίνονταν στη λογική ότι πρέπει να εξυπηρετηθεί το εργατικό δικαίωμα της οικονομικής διεκδίκησης και περάσαμε περίπου μία εικοσιπενταετία με αυτό τον τρόπο.
Λέω λοιπόν ότι είναι σημαντική η σημερινή απόφαση εμείς που θα πάρουμε, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα αυτό των εργαζομένων
κι αισιοδοξώ ότι στα πλαίσια μιας συνολικής άλλης πορείας του Κράτους, αντίστροφης απ' αυτήν που τα 240 δισεκατομμύρια του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος γίνανε 160, κυρίως σε βάρος και μοναδικά θα έλεγα σε βάρος των εργαζομένων,
θα δοθεί η δυνατότητα σε μια πορεία διεκδίκησης, γιατί όλα αυτά τα πράγματα δεν χαρίζονται, διεκδικούνται θα έλεγα και υποστηρίζονται με σαφείς πολιτικές πράξεις και οι Δήμοι και το 'χουμε πει και συμφωνούμε νομίζω και με την Πλειοψηφία, μπορούν να παίξουν στην πολιτική δημοκρατία που θέλουμε να αναπτυχθεί και είναι αιτούμενο και διεκδικήσιμο για το τι δημοκρατία θα 'χουμε, μπορούν να παίζουν το δικό τους ρόλο, μια και είναι δίπλα στους εργαζόμενους.
Δεν είναι βέβαια το Σωματείο τους, αλλά είναι εκεί στη γειτονιά, εκεί που βιώνουν και μπορούν να παίξουν το δικό τους ρόλο.
Κι ένα τελευταίο με αφορμή αυτό.
Ενα τελευταίο με αφορμή αυτό και κλείνω, για τη Νομική Υπηρεσία. Το 'χω πει μια - δυο φορές, αλλά έτυχε να μην είναι η κ. Πετροπούλου. Είναι μία προσπάθεια να μας δώσει μια σαφή εικόνα και για το σύνολο, νομίζω ότι είναι επαρκέστατη η εικόνα, μπορεί να μην είναι νομολογία όπως θα 'θελε κάποιος άλλος συνάδελφος, ναι, η κρίση, αλλά μας δίνει ακριβώς το τι γίνεται.
Εχω πει λοιπόν και το ξανά αξιοποιώ αυτή την, γιατί αυτό είναι κόπος εργασίας, δεν είναι copy - paste, πρέπει καποια πράγματα να κάνεις, κ.λπ., κ.λπ., επειδή θεωρώ ότι ο Δήμος έχει πολλά πράγματα να κάνει, εγώ λέω λοιπόν ότι οι διοικητικοί μας υπάλληλοι που βρίσκονται στις Νομικές Υπηρεσίες, θα πρέπει με θάρρος να ζητήσουνε και κάλυψη από τα έξω, αν χρειαστεί για διάφορα ζητήματα.
Το λέω σαν παράδειγμα εδώ που είναι και ο Δήμαρχος. Μπορεί βεβαίως να μην μπορούμε να διαθέσουμε, ή να μη θέλουμε να διαθέσουμε για το διαχειριστικό έλεγχο 250.000, λέω π.χ., για να αναθέσουμε σε ένα Γραφείο. Το αφήνω αυτό.
Ομως για μία σειρά κατηγορίες και περιπτώσεις που πιθανά να μην μπορεί να αντέξει η Νομική μας Υπηρεσία, υπάρχουνε δεκάδες χιλιάδες δικηγόροι, που με την αντίστοιχη αμοιβή θα διεκδικήσουν εν ονόματι του Δήμου διαφυγόντα ή καθυστερούμενα έσοδα και είναι γνωστές οι κατηγορίες αυτές που έχουμε πει και που δεν πρέπει να χάσουμε το χρόνο, ώστε να βρεθούμε μετά ότι εκδικάστηκαν, ή δεν ήμασταν εγκαίρως, κ.λπ., κ.λπ. Χρησιμοποιώ και αυτό και έκλεισα κ. Πρόεδρε. Με συγχωρείτε για τις αναφορές σε αυτά τα θέματα.
